تاثیر بازی های آموزشی بر تقویت مهارت های روانی - اجتماعی در کودکان دبستانی

بازی های آموزشی به عنوان ابزاری موثر در فرآیند یادگیری شناخته شده اند که می توانند به تقویت مهارت های روانی-اجتماعی کودکان کمک کنند. این مهارت ها شامل توانایی های برقراری ارتباط، همکاری، حل مسئله، و مدیریت هیجانات است که در دوره دبستان اهمیت ویژه ای دارند. از آنجا که کودکان در این دوران بیشترین یادگیری و رشد شخصیتی را تجربه می کنند، بهره گیری از روش های آموزشی تعاملی می تواند تاثیر چشمگیری بر بهبود مهارت های اجتماعی آن ها داشته باشد. در سال های اخیر، نقش بازی های آموزشی در توسعه مهارت های غیرشناختی، نظیر مهارت های روانی-اجتماعی، بیشتر مورد توجه قرار گرفته است. با وجود تلاش های فراوان برای بهبود کیفیت آموزش در مدارس ابتدایی، هنوز بسیاری از کودکان فاقد مهارت های لازم برای ایجاد تعامل موثر با دیگران و مدیریت چالش های اجتماعی هستند. کمبود این مهارت ها می تواند بر عملکرد تحصیلی و تعاملات اجتماعی آن ها تاثیر منفی بگذارد. بنابراین، نیاز به استفاده از روش هایی مانند بازی های آموزشی که علاوه بر تقویت یادگیری، مهارت های روانی-اجتماعی را نیز پرورش دهند، بیش از پیش احساس می شود. مهارت های روانی-اجتماعی، پایه های موفقیت در زندگی اجتماعی و تحصیلی افراد هستند. کودکان با فراگیری این مهارت ها می توانند به شیوه های موثرتری با دیگران ارتباط برقرار کرده و در چالش های اجتماعی به طور مناسب عمل کنند. استفاده از بازی های آموزشی، رویکردی نوین و تعاملی است که به کودکان کمک می کند مهارت های لازم را به شکلی جذاب و غیرمستقیم بیاموزند. این امر، به ویژه در دوران ابتدایی که کودکان از بازی برای یادگیری و شناخت دنیای پیرامون خود استفاده می کنند، اهمیت بسیاری دارد. این پژوهش به بررسی تاثیر بازی های آموزشی بر تقویت مهارت های روانی-اجتماعی در کودکان دبستانی پرداخته است.

Keywords:

بازی های آموزشی , مهارت های روانی- اجتماعی , کودکان دبستانی , آموزگار.