مقایسه ی برخی توابع ریاضی برای توصیف الگوی منحنی رشد بلدرچین
Publish place: IRANIAN JOURNAL OF ANIMAL SCIENCE، Vol: 55، Issue: 2
Publish Year: 1403
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 24
This Paper With 14 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJAS-55-2_007
تاریخ نمایه سازی: 15 مهر 1403
Abstract:
صفات رشد (اوزان بدن در سنین مختلف) در اغلب پرندگان، همواره در برنامههای اصلاحی مورد توجه هستند. تغییرات الگوی رشد را می توان با اندازه گیری وزن بدن در دوره های منظم و با استفاده از توابع ریاضی (توابع منحنی رشد) بررسی کرد. برای این منظور، در مطالعهی حاضر، از اطلاعات اوزان بدن انفرادی ۱۱۸۲ بلدرچین سویهی وحشی (۹۰۵ ماده و ۲۷۷ نر) و ۶۷۴ بلدرچین سویهی خالدار ایتالیایی (۴۹۹ ماده و ۱۷۵ نر) استفاده شد. جوجهها پس از وزنکشی در زمان تولد، جوجهها به سالن پرورش منتقل شدند و تمام وزنکشیها در فواصل زمانی ۵ روزه، تا سن ۴۵ روزگی ثبت شدند. برای برآورد پارامترهای منحنی رشد، از توابع گمپرتز (Gompertz)، لجستیک (Logistic)، لوپز (Lopez)، ریچاردز (Richards) و وان برتالانفی (von Bertalanffy) استفاده شد. ارزیابی و رتبهبندی نیکویی برازش توابع با معیار اطلاعات بیزی (BIC)، ضریب آکایک (AIC)، میانگین خطای استاندارد (MSE)، و ضریب تعیین تصحیح شده () انجام شد. نتایج نشان داد که تابع ریچاردز برای توصیف الگوی رشد در هر دو سویهی بلدرچین وحشی ژاپنی و خالدار ایتالیایی و برای هر دو جنس ماده و نر، مناسب تر از سایر توابع بود. الگوی رشد نسبتا مشابه و توابع یکسان توصیفکننده رشد در دو سویهی بلدرچین وحشی ژاپنی و خالدار ایتالیایی موید این نکته است که این دو سویه مزبور، الگوی رشد نسبتا مشابهای دارند و امکان پرورش توام آنها تحت یک مدیریت واحد، وجود دارد. با مقایسه نتایج این مطالعه با سایر مطالعات مشابه، این پژوهش نشان داد که افزایش تعداد رکورد و کوتاه شدن فواصل وزنکشی، میتواند بر روی تعیین تابع مناسب، موثر باشد.
Keywords:
Authors
مرضیه جهان
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زابل، زابل، ایران
علی مقصودی
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
محمد رکوعی
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زابل، زابل، ایران
هادی فرجی آروق
گروه شترمرغ، پژوهشکده دام های خاص، پژوهشگاه زابل، زابل، ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :