اصول میانجیگری در جامعه مدنی و ویژگیهای کاربرد آنها در محیط آموزشی

هدف: هدف اصلی تحقیق ارائه شده در این مقاله، تحلیل اصول میانجیگری و ویژگی های کاربرد آنها در محیط آموزشی است.مواد و روش ها: این مطالعه بر اساس تجزیه و تحلیل مقررات تصویب شده و مقایسه آنها در کشورهای مختلف و همچنین اطلاعات به دست آمده از مطالعه ادبیات، از جمله آثار نویسندگان حقوقی و سایر علوم اجتماعی است که در آن میانجیگری به عنوان وسیله ای برای سازش استفاده می شود، از جمله روانشناسی، پزشکی، بوم شناسی، همراه با استفاده از ابزارها و نظرات خاص برای مطالعه حقوق. به منظور بررسی چشم اندازها و کاربرد موثر اصول میانجیگری در محیط آموزشی، نظرسنجی های جامعه شناختی از مشارکت کنندگان مختلف فرآیند آموزشی انجام شدند. نتایج: نتایج مطالعه نشان داد که انواع خاصی از اصول میانجی گری در کشورهای مختلف با در نظر گرفتن ویژگی های نظام های حقوقی ملی اعمال می شود. با وجود این، اصولی مانند حاکمیت قانون، اصل در مورد تساوی (حقوق برابر) طرفین، اصل داوطلبانه، رازداری و رفتار میانجی (استقلال و بی طرفی، اعتماد و عدالت) در اکثر مدل های ملی میانجیگری مورد بررسی قرار گرفته است.نتیجه گیری: ویژگی های اجرای اصول میانجیگری و ارتباط آنها با اصول فرآیند قضایی مستلزم تحقیقات بیشتر است

Keywords:

میانجیگری , حل اختلاف جایگزین , اصل , حاکمیت قانون , رازداری و داوطلبانه , محیط آموزشی , نهادهای جامعه مدنی