بررسی تاثیر مدل خودمراقبتی اورم بر فعالیت های روزانه ی زندگی بیماران تحت درمان با همودیالیز: یک مطالعه شبه تجربی

سابقه و هدف: از مهمترین مشکلات بیماران همودیالیز محدودیت در عملکرد و کاهش فعالیت های روزانه زندگی می باشد. تئوری خودمراقبتی اورم باعث افزایش کیفیت زندگی در افراد دچار بیماری مزمن می شود. لذا این پژوهش با هدف بررسی تاثیر بکارگیری الگوی خودمراقبتی اورم بر فعالیت های روزانه زندگی بیماران همودیالیز انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه شبه تجربی بر روی ۳۴ بیمار همودیالیزی که به روش تخصیص تصادفی انتخاب شده بودند، در دو گروه مداخله و کنترل در بخش دیالیز بیمارستان مطهری جهرم در سال ۱۴۰۱ انجام شد. ابزار جمع اوری اطلاعات پرسشنامه فعالیت های روزانه زندگی ناتینگهام بود. مداخله شامل ۶ جسله آموزش خودمراقبتی برای بیماران گروه مداخله به صورت انفرادی در مدت ۶ هفته بود. سپس بلافاصله و دو ماه بعد از مداخله فعالیت های روزانه زندگی بیماران ارزیابی شد. داده ها توسط نرم افزار  SPSS-۲۱ با استفاده از آمارتوصیفی و آزمون فریدمن، من ویتنی، تی تست و کای اسکوئر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: بر اساس یافته ها، بلافاصله و دو ماه بعد از مداخله میانگین نمره فعالیت های روزانه زندگی در گروه  مداخله بالاتر از گروه کنترل بود(P=۰.۰۰۹) . به طور کلی میانگین نمرات فعالیت های روزانه زندگی، در گروه مداخله در طول مطالعه تغییر معنی داری نداشت (P>۰.۰۵). این در حالی است که در گروه کنترل کاهش معنی داری در نمرات فعالیت های روزانه زندگی مشاهده شد (P<۰.۰۵). نتیجه گیری:  نتایج این مطالعه حاکی از تاثیر مثبت الگوی خودمراقبتی اورم بر فعالیت های روزانه زندگی بیماران همودیالیز می باشد.

Keywords:

Orem Self-Care , Activities of Daily Living , hemodialysis , education , خودمراقبتی اورم , فعالیت های روزانه زندگی , همودیالیز , آموزش