بررسی زبانشناختی گویش چاردولی : آوا شناسی، ساختار دستوری، ویژگیهای ترکیبی

گویش چاردولی از گروه زبانهای ایرانی غربی است که با گویش لکی نزدیکی بسیاری دارد. گویشوران آن در آذربایجان غربی، در شهرهای محمودآباد و شاهین دژ زندگی می کنند. این گویش برای نخستین بار در این مقاله معرفی و بررسی می شود. در پژوهش حاضر ابتدا به ساخت آوایی گویش مذکور، سپس به انواع فرایندهای واجی، ساختمان واژه و ساختار دستوری اشاره شده است. هنگام بررسی این گویش گاه مواردی به نظر می رسد که به پهلوی کهن و حتی اوستایی نزدیک است. داده ها به روش گفتگو با گویشوران سالمند محل و افراد باسواد و آگاه به زبان محلی گردآوری شده است. روش پژوهش تلفیقی از مطالعات میدانی و توصیفی است. از آنجایی که این گویش درمعرض خطر فراموشی قرار دارد، بررسی و ثبت آن ضروری است.

Keywords:

گویش چاردولی , نظام آوایی , ساخت واژه , وند , اسم , فعل