تدوین الگوی افشای ریسک آینده نگر در گزارش های سالانه شرکت با روش پدیدارشناسی و تحلیل مضمون

هدف: افشای ریسک آینده نگر نوعی از اطلاعات را افشا می کند که می تواند در صورت آگاهی از آن ها تصمیمات استفاده کنندگان از صورت های مالی را متغیر و چشم انداز بهتری در خصوص آینده و عملکرد آتی شرکت در اختیار استفاده کنندگان قرار دهد. با توجه به اهمیت افشای ریسک آینده نگر؛ پژوهش حاضر به تدوین الگوی افشای ریسک آینده نگر در گزارش های سالانه شرکت می پردازد. روش: این پژوهش از نوع پژوهش های کیفی و پارادایم آن از نوع تفسیری است که از روش پژوهش کیفی و رویکرد پدیدارشناسی در آن استفاده شده است. ابعاد و مولفه های افشای ریسک آینده نگر از طریق روش تحلیل مضمون آتراید – استیرلینگ (۲۰۰۱) شناسایی شده اند و تحلیل های پژوهش نیز با استفاده از تکنیک ۷ مرحله ای کولایزی انجام شده است. نمونه پژوهش نیز شامل ۲۲ نفر از خبرگان حوزه بازار سرمایه است که از طریق تکنیک گلوله برفی انتخاب شده اند. یافته ها: یافته ها حاکی از آن است که ۹۴ گزاره در قالب ۲۹ مضمون پایه، ۵ مضمون سازمان دهنده و ۲ مضمون فراگیر شامل افشای ریسک نرم آینده نگر و افشای ریسک سخت آینده نگر استخراج شده است که اجزای الگوی پیشنهادی افشای ریسک آینده نگر را تشکیل داده اند. نتیجه گیری: این پژوهش با بررسی جامع افشای ریسک آینده نگر در گزارش های سالانه شرکت، چشم انداز جدیدی در بررسی الگوی افشای ریسک آینده نگر در اختیار استفاده کنندگان نتایج پژوهش قرار می دهد و آگاهی ذینفعان را  بر این نوع افشاگری بهبود می بخشد. دانش افزایی: این پژوهش با بررسی جامع مولفه های افشای ریسک آینده نگر چشم انداز جدیدی در بررسی مولفه های گزارش های سالانه در اختیار استفاده کنندگان نتایج پژوهش قرار می دهد.

Keywords:

افشای اطلاعات غیرمالی , افشای مدل کسب وکار , رویکرد کیفی فراترکیب , گزارشات سالانه