بهبود رابطه کلامی دانشجویان درونگرا و با عزت نفس پایین بر اساس خودافشایی و لغات ترغیب کننده استنباط شده از آیات ۱۷ و ۱۸ سوره طه

ارتباط یکی از نیازهای مهم انسان است. دانشجویان هنگام تحصیل و بعد از فراغت برای یافتن شغل مناسب نیازمند مهارتهای ارتباطی اند. پژوهش حاضر به منظور تقویت رابطه کلامی دانشجویان، مبتنی بر مهارتهای ارتباطی استنباط شده از آیات ۱۷ و ۱۸ سوره طه انجام شد. از بین کلیه دانشجویان پسر مقطع کارشناسی، ابتدا ۱۲۰ نفر به روش نمونه گیری تصادفی نظام مند انتخاب و سپس ۳۰ نفر با نمرات عزت نفس کمتر، برونگرایی کمتر و روان آزردگی بیشتر برگزیده شدند. این تعداد به شکل تصادفی به دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند و همه آنها در پیش آزمون شرکت کردند. گروه تجربی دو جلسه آموزش از آموزه های استنباط شده قرآنی دریافت کرد و پس ازآن، هر دو گروه در پس آزمون شرکت کردند. یافته ها در دو مرحله و دو گروه با آزمون t مستقل و وابسته تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد که گروه آزمایشی تحت تاثیر آموزشهای انجام شده، از رابطه کلامی بیشتری برخوردار شده اند.

Keywords:

رابطه کلامی , برونگرایی , عزت نفس , قرآن کریم