جایگاه کنترل یکپارچه مدیریت فرهنگی در کنترل بحران شهری

بحران ها به عنوان وقایعی غیرقابل پیش بینی و خلاف روال معمول، تهدیدی بزرگ برای شهرها هستند که بایدپیش از وقوع، برای انجام اقدام مناسب، در خصوص آن ها اندیشید. بحران ها زمان کمی برای تصمیم گیری بهمدیران می دهند. از این رو مدیران در مقابل عمل انجام شده قرار می گیرند و باید در کوتاه ترین زمان تصمیممناسب را اتخاذ کنند. هدف اصلی این پژوهش جایگاه کنترل یکپارچه مدیریت فرهنگی در کنترل بحران شهریمی باشد. در همین راستا طراحی یک طرح جامع آموزش عمومی، یک فرایند مشارکتی است که حاصل آن رامی توان در وجود یک سیستم کنترل و حفاظت مدون دربرابر حریق دید. آموزش عمومی و افزایش آگاهی مردماز طریق رسانه های عمومی مانند رادیو، تلویزیون، روزنامه ها و بروشورهای محلی می تواند مهمترین جنبهفعالیت های پیشگیرانه حریق باشد. اصل پایه ای که امروزه در دنیا برای مدیریت بحران پذیرفته شده استایجاد فرهنگ ایمنی است. کلیه تلاش ها در مدیریت بحران باید در جهت ارتقای فرهنگ ایمنی باشد. اینفرهنگ در برابر برخی از سوانح و خطرات ایجاد شده و در برابر خطرات و سوانح دیگر باید ایجاد شود . ازویژگی های کلیدی فرهنگ سازمانی مقاوم، انطباق پذیری و سازگاری است. سازمان های فرهنگی مقاوم از ویژگیتحمل ابهام، ریسک پذیری و توان مقابله با پیچیدگی های محیطی بالایی برخوردارند.

Keywords:

کنترل بحران , مدیریت فرهنگی , بحران