بررسی اثربخشی روش تدریس آزمایشگاهی بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان چهارم ابتدایی در درس علوم

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی روش تدریس آزمایشگاهی بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان ابتدایی منطقه دینور با روش شبه آزمایشی انجام گرفته است. جامعه آماری در پژوهش حاضر کلیه دانش آموزان پایه چهارم ابتدایی منطقه دینور بودند که از بین آنها ۲ گروه ۱۵ نفره (یک گروه به عنوان گروه آزمایش و یک گروه به عنوان گروه گواه) به روش تصادفی ساده به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات آزمون های کلاسی محقق ساخته بود که به صورت پیش آزمون و پس آزمون برای هر دو گروه اجرا شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل رگرسیون استفاده شده است نتایج بدست آمده نشان داد که: دانش آموزانی که در کلاس آنها از روش تدریس آزمایشگاهی استفاده شده بود(گروه آزمایش) در هر سه مبحث درس علوم(مخلوط ها، بدن ما، انرژی) نسبت به گروه گواه نمرات بهتری کسب کرده بودند. نتیجه گیری کلی: روش تدریس آزمایشگاهی اثربخشی بالایی بر پیشرفت تحصیلی دانش اموزان ابتدایی در درس علوم دارد.

Keywords:

روش تدریس آزمایشگاهی , پیشرفت تحصیلی , دانش آموزان ابتدایی.