مشروعیت قرارداد آتی در فقه و حقوق ایران

در صورت بروز پدیده ی جدید در عرصه های اقتصادی ، اقتصاددانان، محققان و فقها تلاش می کنند این پدیده را مورد شناسای قراردهند. با توجه به اینکه قراردادهای آتی در جوامع غربی ظهور و بروز داشته لذا باید برای شناسایی آن در حقوق ایران متون، قوانین و ساختار این قراردادها به گونه ای ترجمه و تفسیر شود که بتوان همان ساختار و همان اهدافی که در غرب از این نوع قرارداد دنبال می کنند در فرهنگ ما نیزاستفاده شود. قراردادهای آتی در جامعه اسلامی با موازین شریعت اسلامی منافاتی ندارد اگر این نظریه فقهی مبنا قرار گیردکه اولا وفا به تعهدات لازم است ؛ ثانای عدم قبض ثمن در قرارداد سلف موجب بطلان اصل قرارداد نمی شود؛و ثالثا بموجل یع به موجل مطلقا باطل نیست بلکه بیع موجل به موجل درصورتی که یکی از ثمن و مثمن دین نباشد صحیح است ، آنچه به نظر فقها قطعی است ، منع فروش دین به دین است ؛ به این معنا که بایستی مورد مبادله پیش از عقد بیع ، دین باشد نه این که به وسیله عقد دین شود. در این پژوهش تلاش شده است تا مشروعیت قراردادهای آتی مورد بررسی و تحلیل قرار بگیرد.

Keywords:

قراردادهای آتی , مشروعیت , تعهدات , بیع , آزادی قراردادها