اثربخشی پذیرش اصل حسن نیت در رویه قضایی ایران با نگاهی به حقوق کشورهای خارجی

اصل حسن نیت در حقوق قراردادها یکی از مهم ترین و اساسی ترین اصولی می باشد که از دیرباز مورد توجه طرفین قرارداد بوده است .این اصل علیرغم اینکه در حقوق تجارت مورد پژوهش های فراوان قرار گرفته لیکن کاربرد آن در رویه قضایی ایران مغفول مانده است . به طوری که یکی از موضوعات چالش برانگیز رویه قضایی ایران، مربوط به احراز حسن نیت دارنده سند تجاری می باشد که در این پژوهش شناخت ابعاد و راهکار رفع آن مورد توجه قرار گرفته است .در این پژوهش از روش توصیفی تحلیلی با نگاهی تطبیقی به حقوق کشورهای خارجی بهره گیری شده است و از آنچه مورد پژوهش واقع شد چنین نتیجه گرفته می شود که ، از آنجاییکه شناخت مفهوم حسن نیت در عرصه تجارت بین الملل گامی مهم در جهت بازشناسی قواعد حسن نیت اسناد تجاری است شناخت ابعاد آن و بالتبع پذیرش این اصل در حقوق ایران،گامی موثر در جهت رفع چالش های قضایی این حوزه خواهد بود. تعریف این اصل به مفهوم تفسیر به نفع متعهدله مبتنی بر رفتار منصفانه ، می تواند راهگشای موضوعات مطروحه در رویه قضایی ایران باشد.

Keywords:

اصل حسن نیت , روابط تجاری , سند تجاری , چالش های قضایی