نسبت حداکثر قدرت ایزومتریک آنتاگونیست / آگونیست در مفصل ران در زنان سالم

هدف از مطالعه حاضر بررسی نسبت حداکثر قدرت ایزومتریک عضلات آنتاگونیست/آگونیست در مفصل ران پا در زنان سالم می باشد . دراین مطالعه توصیفی تعداد ۳۱۳ نفر (میانگین ۸۷/۲۲ سال؛ قد برابر با ۱/۶±۳/۱۶۳ و وزن برابر با ۶/۱۱±۷۹/۶۲ می باشد ) از دختران دانشگاهی غیرورزشکار سالم در این مطالعه شرکت داشتند . هر آزمودنی پرسشنامه دموگرافی را کامل کرده و سپس اندازه گیری های پروتکل شروع شدند . پای برتر آزمودنی به عنوان کنترل مطرح شد . برای اندازه گیری قدرت عضلات آگونیست و آنتاگونیست (خم کننده، بازکننده، دورکننده، بازکننده، چرخش دهنده های خارجی و داخلی ) در مفصل ران پا ازدینامومتر دستی استفاده شد . در نتایج تجزیه تحلیل آماری مشاهده شده نسبت حداکثر قدرت ایزومتریک عضلات خم کننده به بازکننده مفصل ران پا آزمودنی ها برابر با ۸۲/۰ می باشد . همچنین نتایج نشان داد نسبت حداکثر قدرت ایزومتریک عضلات نزدیک کننده به دورکننده مفصل ران پا آزمودنی ها برابر با ۰۷/۱ می باشد . همچنین نتایج نشان داد نسبت قدرت ایزومتریک عضلات چرخش دهنده داخلی به خارجی مفصل ران آزمودنی ها برابر با ۹۴/۰می باشد . درنهایت میتوان بیان کرد که هرچقدر نسبت قدرت عضلات آگونیست و آنتاگونیست در مفصل ران پا افزایش و یا کاهش بیش از حد داشته باشد، فرد در معرض بروز آسیب بیشتر قرار می گیرد . به عبارتی یکی از ریسک فاکتور های مهم در بروز آسیب را می توان نسبت قدرت عضلات در نظر گرفت .

Keywords:

قدرت عضلانی , آنتاگونیست , آگونیست , مفصل ران پا.