ارائه یک الگوریتم مسیریابی مبتنی بر جهت حرکت و موقعیت خودروها برای شبکه های موردی بین خود رویی

چکیده- ویژگی های خاص شبکه های موردی بین خود رو یی مانند توپولوژی پویا و محدود بودن برد رادیویی خودروها همچنین بی سیم بودن محیط انتقال بین خود رو ها و وجود موانع مختلف مانند ساختمان ها و درختان نیاز به تجهیزات کنار جاده ایی را در مسیر یابی شبکه های موردی بین خودرویی مطرح کرده است. با توجه به عدم وجود ارتباط های پایدار در شبکه های موردی بین خودرویی، الگوریتم های مسیریابی مبتنی بر موقعیت گزینه مناسبی برای این شبکه ها می باشند. لذا در این مقاله یک رویکرد مسیر یابی مبتنی بر موقعیت برای شبکه های موردی بین خود رو یی ارائه می شود که برای مسیر یابی، پارامتر های متعددی مانند فاصله، اولویت بندی بسته ها، جهت حرکت خود رو ها و تراکم خودروهای شبکه را در نظر می گیرد تا قادر باشد تاخیر انتها به انتها و تا حد امکان گم شدن بسته ها را کاهش دهد. برای ارزیابی کارایی رویکرد پیشنهادی از شبیه ساز THE ONE استفاده شده است و عملکرد رویکرد پیشنهادی با الگوریتم های RAGR، CMGR، SDR مورد مقایسه قرار گرفته است. نتایج شبیه سازی ها نشان می دهند که بطور متوسط نرخ تحویل بسته رویکرد پیشنهادی ۲۶% با حضور ۲۰۰ خودرو و ۲۳% با حضور ۳۰۰ خودرو، تاخیر انتها به انتها ۸۲ % با حضور ۲۰۰ خودرو و ۶۵ % با حضور ۳۰۰ خودرو و تعداد گام ها ۱۴ % با حضور ۲۰۰ خودرو و ۲۰ % با حضور ۳۰۰ خودرو نسبت به پروتکل های مورد مقایسه بهبود داشته است.

Keywords:

شبکه های موردی بین خودرویی , مسیریابی مکانی , کیفیت سرویس خدمات