نقش دبیران ادبیات فارسی در تربیت عاطفی و روانی دانش آموزان: آموزش مفاهیم عمیق اخلاقی از طریق ادبیات

نقش دبیران ادبیات فارسی در تربیت عاطفی و روانی دانش آموزان یکی از مهم ترین جنبه های تربیتی است که کمتر به آن توجه شده است. ادبیات فارسی، با بهره گیری از متون عمیق و مفاهیم اخلاقی غنی، بستری فراهم می کند تا دانش آموزان نه تنها مهارت های زبانی، بلکه بینش های عاطفی و روانی خود را تقویت کنند. دبیران ادبیات، از طریق آموزش اشعار و متون کلاسیک و معاصر، می توانند مفاهیمی چون نوع دوستی، انصاف، شجاعت، و فداکاری را به دانش آموزان انتقال دهند (احمدی، ۱۳۹۸). یکی از مهم ترین روش های این انتقال، تشویق دانش آموزان به تفکر انتقادی و تحلیل محتوای اخلاقی آثار ادبی است (باقری، ۱۴۰۰). همچنین، دبیران با پرداختن به شخصیت های ادبی مثبت و منفی و بررسی رفتارهای آن ها در موقعیت های مختلف، به پرورش مهارت های همدلی و خودآگاهی کمک می کنند (کاظمی، ۱۳۹۷). چنین رویکردهایی در تدریس ادبیات باعث می شود تا دانش آموزان قادر به فهم عمیق تری از زندگی و ارزش های انسانی شوند و رفتارهای اجتماعی و عاطفی خود را بهتر مدیریت کنند (حسینی، ۱۳۹۶). تربیت عاطفی و روانی از طریق ادبیات، با توجه به متون متنوع و سرشار از آموزه های اخلاقی، می تواند به عنوان ابزاری موثر در شکل دهی شخصیت دانش آموزان و تقویت ارتباطات آن ها با خود و جامعه مورد استفاده قرار گیرد (رستمی، ۱۴۰۱). در نتیجه، دبیران ادبیات فارسی با انتخاب هوشمندانه متون و استفاده از روش های تدریس نوین، نقش کلیدی در تربیت عاطفی و روانی دانش آموزان ایفا می کنند (امیری، ۱۳۹۹).