بررسی ساز و کار گروه ویژه اقدام مالی جهت مبارزه با پول شویی

گروه ویژه اقدام مالی (FATF) توسط اجلاس سران کروه هفت (G۷) در سال ۱۹۸۹ در پاریس برای مبارزه با مشکل فزاینده پول شویی تاسیس شد. وظیفه این کارگروه بررسی روندهای پول شویی، نظارت بر فعالیت های قانونی، مالی و اجرای قانون در سطح ملی و بین المللی، گزارش رعایت و صدور توصیه ها و استانداردها برای مبارزه با پول شویی بود. FATF در زمان تشکیل ۱۶ عضو داشت که تا سال ۲۰۲۳ به ۳۹ عضو افزیش یافت و در سال اول، گزارشی حاوی ۴۰ توصیه برای مبارزه موثرتر با پول شویی منتشر کرد. این استانداردها در سال ۲۰۰۳ مورد بازنگری قرار گرفتند تا الگوها و تکنیک هایی درباره پول شویی در حال تحول را منعکس نمایند. ماموریت FATF در سال ۲۰۰۱ گسترش یافت به گونه ای که مبارزه با تامین مالی تروریسم پیرو حملات تروریستی ۱۱ سپتامبر را نیز در دستور کار قرار داد. با این حال، نگرانی های درستی درباره تاثیرات نامطلوب و ناخواسته ناش یاز توسعه استانداردهای FATF وجود دارد. این مقاله با هدف بررسی جنبه تاریح استانداردهای FATF بر مسائل ریسک زدا، محرومیت مالی، و هدف قرار دادن غیرموجه سازمان های غیرانتفاعی (N۴PO) تمرکز دارد. شایان ذکر است که استانداردهای FATF تنها عامل بروز این مسائل نیستند، اما تاثیر به سزایی در تداوم و تشدید آن ها دارند. پرداختتن به این تاثیرات مستلزم درک کامل رویکرد مبتنی بر ریسک FATF، پیابندی به اصل تناسب و حس مالکیت در طراحی و اجرای استانداردهای FATF است.

Keywords:

گروه ویژه اقدام مالی , مبارزه با پول شویی و تامین مالی تروریسم , ریسک زدا , محرومیت مالی , سازمان های غیرانتفاعی , اصل تناسب , حس مالکیت