پایش کیفی و توان خودپالایی رودخانه سیروان در بازه آزاد دوآب

با توجه به افزایش روزافزون بار آلودگی حاصل از فاضلاب های خانگی شهری و روستایی و فعالیت های صنعتی و کشاورزی برای منابع آبی و به ویژه منابع آب سطحی و از طرفی عدم اعمال مدیریت و به کارگیری روش های تصفیه این آلودگی ها، آینده منابع آبی کشور با بحران های زیست محیطی جبران ناپذیری مواجه خواهد شد که بررسی وضعیت منابع آبی جهت مشخص نمودن شدت بحران کنونی و هشدار نسبت به آینده، بسیار دارای اهمیت و تاثیرگذار می باشد. در این پژوهش وضعیت کیفی و توان خودپالایی رودخانه سیروان در بازه آزاد دوآب تحت تاثیر آلاینده های ورودی در طول مسیر موردبررسی قرارگرفته است که برای انجام این پژوهش، با توجه به شرایط و وضعیت موجود، تعداد هفت پارامتر کیفی فیزیکی و شیمیایی آب شامل اکسیژن محلول، آمونیاک، نیترات، فسفات، کدورت، pH و دما در ۱۰ ایستگاه انتخابی در طول مسیر موردمطالعه به طول حدود ۴۵ کیلومتر، در سه نوبت از سال (زمستان، بهار و تابستان)، با استفاده از روش های استاندارد مورد اندازه گیری و سپس تجزیه و تحلیل قرار گرفت. هم چنین با استفاده از شاخص کیفیت آب IRWQI، وضعیت کیفی رودخانه آزاد دوآب ارزیابی گردید که برابر نتایج به دست آمده، غالب ایستگاه های نمونه برداری به دلیل آبدهی مناسب، مسیر پرپیچ و خم و تهویه مناسب توسط باد، از آلودگی کمی برخوردار بوده و از لحاظ کیفی در حد نسبتا خوبی قرار گرفته است، تنها در برخی نقاط از جمله محل ایستگاه شماره ۹ به دلیل ورود فاضلاب شهر سروآباد به داخل رودخانه، وضعیت کیفی آب کاهش یافته که پس از آن و پیمایش مسیر، دوباره به سمت وضعیت مطلوب گرایش می یابد.

Keywords:

پایش کیفی , خودپالایی , شاخص کیفیت آب های سطحی ایران , منابع آلاینده