بررسی اثربخشی درمانهای ترکیبی شناختی-رفتاری و نوروفیدبک برکاهش عود در سوءمصرفکنندگان مواد محرک دارای نشانه های افسردگی

هدف: هدف مطالعه حاضر تعیین اثربخشی درمان ترکیبی شناختی-رفتاری و نوروفیدبک برکاهش عود در سوءمصرفکنندگان مواد محرک دارای نشانه های افسردگی است. روش: پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون و دوره پیگیری دو ماهه انجام شد. تمامی مردان سوءمصرف کننده مواد مراجعه کننده به مرکز درمان سوءمصرف مواد سپاهان منطقه ۱ شهر تهران در سال ۱۴۰۲ جمعیت آماری پژوهش را تشکیل دادند. با روش نمونه گیری در دسترس و مبتنی بر هدف از بین سوءمصرفکنندگان مواد دارای معیارهای ورود به پژوهش تعداد ۳۶ نفر انتخاب و به شیوه تصادفی سازی در ۲ گروه ۱۸ نفری (گروه درمان ترکیبی در سوءمصرفکنندگان مواد محرک، گروه کنترل در سوءمصرفکنندگان مواد محرک) جایگزین شدند. گردآوری داده ها با چک لیست اطلاعات دموگرافیک-فرم محقق ساخته، پرسشنامه تجدیدنظر شده افسردگی و پرسشنامه خطر عود مصرف مواد انجام شد. تحلیل دادهها با روش های آماری، آزمون پیش فرضهای آمار پارامتریک و آنالیز واریانس با اندازه گیری مکرر با نرمافزار آماری Spss-v۲۶ انجام شد. یافته ها: نتایج نشان داد درمان ترکیبی در آزمودنیهای گروه آزمایش دو گروه سوءمصرفکننده مواد محرک بر کاهش میزان عود مصرف و ابعاد آن (قصد مصرف، مشکلات هیجانی، اجبار در مصرف، فقدان کنترل و انتظار مثبت از مصرف مواد) اثربخش است (۰۵/۰>P). نتیجه گیری: این مطالعه بیش از پیش نقش سازه های روانی-رفتاری را در مبتلایان به سوءمصرف مواد روشن ساخته و لزوم استفاده از رویکردهای درمانی ترکیبی (شناختی-رفتاری و نوروفیدبک) را به منظور تعدیل علائم در مبتلایان به سوءمصرف مواد آشکار میسازد.

Keywords:

"درمان ترکیبی" , "درمان شناختی-رفتاری" , "نوروفیدبک" , "عود مصرف" , "مواد محرک"