رابطه تکلیفگرایی جوانان و قانونگرایی در بزرگسالی با رویکرد به سند تحول بنیادین آموزش و پرورش

استمرار و بقای هر جامعهای مستلزم آن است که مجموع باورها، ارزشها، رفتارها، گرایشها، دانشها و مهارت های آن به نسلهای جدید منتقل شود. در این راستا، روابط میان آموزش و پرورش و خانواده، از طریق کاربرد منظم دانش، مفاهیم، نظریهها، روشها، فنون جامعه شناختی و روان شناختی دانشآموزان، میتواند برای نیل به این امر مهم یاری رسان باشد. برای تحقق ارزشها و آرمانهای متعالی انقلاب اسلامی، نیاز به سندی در جهت تحول بنیادین نظام فرهنگی، علمی، اجتماعی و آموزشی جامعه است تا در عرصه تعلیم و تربیت، جزء زیر ساختهای تعالی جامعه قرار گیرد و به عنوان ابزاری جدی برای ارتقای سرمایه انسانی شایسته کشور در عرصههای مختلف به کار رود. در همین راستا، سند تحول بنیادین آموزش و پرورشبه رشته تحریر درآمد تا نیازهای اساسی در تربیت دانش آموزان برای رسیدن به تعالی در بزرگسالی را برای ما رهنمون باشد. در این سند که با استناد به اسناد بالادستی تهیه و تدوین گردیده است، به تمامی نیازهای تربیتی دانش آموزان برای رشد و تعالی آنها به همراه راهکارهای مفید با استناد به آیات و روایات اسلامی و فرامین امامین انقلاب، نگارش یافته است. یکی از بزرگ ترین مشکلاتی که در جامعه با عموم افراد به چشم میخورد، «عدم پذیرش قانون و قانونگرایی» در افراد بزرگسال میباشد که با تجسس و تحقیق در علوم تربیتی رابطهای قوی و در عین حال مستقیم با میزان «تکلیفگرایی» افراد در نوجوانی دارد که در عین پیچیدگی ولی ارتباطی دوسویه و ناگسستنی با یکدیگر دارند. در این مقاله سعی شده به این ارتباط دوسویه همراه با رویکرد به سند تحول بنیادین آموزش و پرورش پرداخته شود. این مقاله به روش توصیفی – تحلیلی نگارش یافته است و اطلاعات آن به شیوه کتابخانهای گردآوری گردیده است

Keywords:

تربیت , تربیت رسمی و غیر رسمی , تکلیفگرایی , سند تحول بنیادین آموزش و پرورش , قانونگرایی