نقش رسانه ها در مدیریت بحران های بازیگران دولتی در نظام بین الملل : ثبات یا بی ثباتی
Publish place: 14th International Conference on Political Science, International Relations and Transformation
Publish Year: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 21
This Paper With 18 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
PSTCONF14_043
تاریخ نمایه سازی: 1 آبان 1403
Abstract:
هنگامی که یک بحران آشکار می شود، مشکل یا موقعیت مورد نظر کل سیستم را با چالش مواجه می کند. بازیگراندولتی از جمله سیستم هایی هستند که بواسطه انتظارات مردم و مسئولیت خود در دوره قبل و حین و بعد ازبحران وظایف مهمی برای کنترل بحران ها دارند. درواقع در چنین شرایطی رویکرد کل دولت می تواند فاجعه رابه شیو های جامع که متناسب با شرایط طراحی شده است، هدایت، کاهش و کنترل کند. به عبارتی بهتر مدیریتبحران دولت ها می تواند در مواقع بحرانی وضعیت را بهبود بخشد یا آشفته تر کند. برای دستیابی به وضعیت مطلوبو کنترل بحران اغلب دولت ها از رسانه ها برای هدایت مسیر استفاده می کنند. درواقع رسانه ها کانالی حیاتی برایحل بحران ها در جامعه بوده اند. هرچند که رسانه ها به عنوان یک شمشیر دو لبه تعبیر شده اند که خود میتوانند بحران ایجاد کنند یا راهی برای حل کردن آن برای دولت ها باشند. لذا باتوجه به اینکه نفوذ رسانه ها دردهه های اخیر به شدت افزایش یافته است، و دولت ها و کارگزاران دولتی از اهمیت رسانه ها چه در وضعیتبحرانی و چه در شرایط عادی آگاه هستند، ولیکن درباره میزان و استحکام تاثیرگذاری آن در مدیریت و حلتعارض ها و بحران های جامعه، بین محققان و بازیگران دولتی توافقی وجود ندارد . درواقع بر این اساس سوال اصلیپژوهش این است که رسانه ها در مدیریت بحران های بازیگران دولتی چه نقشی دارند؟ آیا در شرایط بحرانیموجب ثبات می شوند یا بی ثباتی؟ حقیقت این است که رسانه ها برحسب حق و وظیفه باید اطلاعات دقیق، جامع،بی طرفانه و با کیفیت بالا در مورد علل، آثار و راه حل های احتمالی در اختیار شهروندان و دولت ها قرار دهند و ازطرف دیگر با تاثیرگذاری مثبت خود بر افکار عمومی استفاده کنن د تا از تعمیق بیشتر بحران که می تواند منجربه خسارات و زیان های متعدد شوند، جلوگیری کند . این پژوهش با استفاده از روش توصیفی و تحلیل و بهره گیریاز منابع اسنادی و کتابخانه ای درصدد کشف پاسخ برای سوال خود است.
Keywords:
Authors
مریم جعفری
ارشد مطالعات خاورمیانه و شمال افریقا، دانشگاه علامه طباطبایی
محمد عبیدیان
دانشجوی دکتری روابط بین الملل دانشگاه علامه طباطبایی