بررسی رابطه فرد مبتلا به اختلال شخصیت خودشیفته با درمانگر: چالش ها و استراتژی های مداخله
Publish place: Fifth National Conference on Studies of Psychopathology and New Methods of Therapeutic
Publish Year: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 13
This Paper With 17 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NPSC05_036
تاریخ نمایه سازی: 10 آبان 1403
Abstract:
رابطه درمانی بین درمانگر و فرد مبتلا به اختلال شخصیت خودشیفته (Narcissistic Personality Disorder, NPD) از جملهپیچیده ترین و چالش برانگیزترین تعاملات در حیطه روان درمانی به شمار می رود. بیماران مبتلا به NPD به دلیل ویژگی های خاصشخصیتی، مانند خود بزرگ پنداری، نیاز به تایید و تحسین شدن به صورت افراطی و فاقد همدلی بودن، دینامیک های ارتباطی ناپایداریرا ایجاد می کنند که می تواند رابطه درمانی را با مشکلات قابل توجهی مواجه سازد. این بیماران معمولا به رفتارهای دفاعی چون انکار،تحقیر و تحمیل قدرت در برابر درمانگر روی میآورند و تلاش میکنند کنترل تعاملات درمانی را در دست گیرند. این الگوهای رفتاریمنجر به چالشهای متعددی از جمله مقاومت در برابر تغییرات، تحقیر درمانگر و ایجاد وابستگی ناسالم به درمانگر میشود که به طورمستقیم بر اثربخشی درمان و پایداری رابطه تاثیر می گذارد. این مقاله با رویکرد مرور نظام مند (Systematic Review) به بررسیو تحلیل تحقیقات موجود درباره رابطه درمانی بین بیماران مبتلا به NPD و درمانگران پرداخته است. در فرایند این تحقیق، ازپایگاه های علمی معتبر مانند PubMed ، PsycINFO و Google Scholar استفاده شد. جستجو با کلمات کلیدی"Narcissistic Personality Disorder" ، "Therapeutic Relationship" ، "Challenges" و "Intervention Strategies" انجام گرفت. مقالاتی که بین سالهای ۲۰۱۰ تا ۲۰۲۳ در مجلات علمی معتبر (peer-reviewed) منتشر شدهبودند، مورد بررسی قرار گرفتند. برای مدیریت این چالش ها، درمانگران باید از استراتژ ی های مداخله ای مبتنی بر تکنیک های مواجههبا دفاع های خودشیفته ای و حفظ مرزهای حرفه ای قوی استفاده کنند. رویکردهای درمانی ؛ مانند تحلی ل انتقال (Transference-Focused Psychotherapy) و درمان شناختی - رفتاری (CBT) در این زمینه نقش موثری دارند. تحلیل انتقال به درمانگرامکان میدهد تا به صورت همدلانه الگوهای دفاعی بیمار را شناسایی کرده و به تدریج واکنش های ناسازگارانه بیمار را تغییر دهد.علاوه بر این، تاکید بر مرزهای حرفه ای و به کارگیری قراردادهای درمانی به کنترل وابستگی های ناسالم کمک می کند و ثبات درتعاملات درمانی را تقویت میکند. از سوی دیگر، اثرات رابطه درمانی بر سلامت روانی و شغلی درمانگر نیز حائز اهمیت است.درمانگرانی که با بیماران NPD کار میکنند، اغلب دچار استرس شدید و فرسودگی شغلی می شوند، چرا که دینامیک های دفاعیبیماران خودشیفته فشارهای روانی زیادی بر درمانگران تحمیل میکند ؛ بنابراین، استفاده از سوپرویژن منظم و تکنیک هایخودمراقبتی برای حفظ سلامت روانی و پیشگیری از فرسودگی شغلی ضروری است. در مجموع، ایجاد و حفظ رابطه درمانی موثر بابیماران مبتلا به NPD نیازمند آگاهی دقیق از دینامیک های ارتباطی خاص این اختلال و به کارگیری استراتژی های مداخله ای مناسباست تا هم بهبود بیمار حاصل شود و هم از تاثیرات منفی بر درمانگر جلوگیری شود.
Keywords: