بررسی مصرف انرژی و انتشار دیاکسیدکربن در صنعت تولید سیمان و ارائه راهکارهایی بمنظور کاهش آن

توسعه صنعتی و گسترش شهرنشینی، استفاده فزاینده از سیمان را بعنوان ترکیبی مناسب و مقاوم برای ایجاد انواع سازههای مورد نیاز انسان ناگزیر ساخته است. تولید سیمان به علّت استفاده انبوه از کانیها و مصرف مقدار زیادی انرژی ازجمله: مازوت، نفتگاز، نفتسفید، بنزین، گازطبیعی و الکتریسیته، همراه با تولید و انتشار مقدار بسیار زیادی از انواعآلایندههای حاصل از احتراق مواد سوختی میباشد. از میان آلاینده های متعدد زیستمحیطی صنعت سیمان، بحثکاهش مصرف انرژی و آلودگی ناشی از آن از اهمیت بسزایی برخوردار است. از آنجاییکه امروزه در سطح جهان، از میانتمامی واحدهای صنعتی، صنعت سیمان بعنوان یکی از منابع اصلی انتشار (CO(2 بشمار میرود؛ چراکه اولاً صنعت سیمانمصرفکننده عمده سوختهای فسیلی در کورههای پخت کلینکر بوده و ثانیاً بدلیل مصرف بالای برق در آن از جهتدیگر تأثیرگذار است؛ این تحقیق از نوع مروری بمنظور بررسی مصرف انرژی و انتشار دیاکسیدکربن در این صنعت درسال 1331 به انجام رسیده است. نتایج بررسی نشان میدهد در مواقعیکه سوخت مازوت مصرف میشود، (CO(2 تولیدینیز بیشتر شده و بالطبع صرفه جویی در مصرف سوخت میتواند نقش زیادی در کاهش میزان انتشار (CO(2 داشته باشد.همچنین، ایجاد فضایسبز و جنگلکاری در محوطه کارخانجات تولید سیمان بر کاهش (CO(2 نیز تأثیر بسزائی در اینزمینه دارد. یکی از روش های مؤثر در راستای تشویق صنایع سیمان جهت صرفهجویی انرژی با توجه به پایین بودنقیمت حاملهای انرژی در کشور، وضع قوانین مالیاتی در خصوص مصرف انرژی و انتشار (CO(2 است. بطورکلی برایکاهش و بهینهسازی مصرف انرژی دو شیوه کلی یکی اعمال مدیریت مصرف و دیگری بهبود تکنولوژی و ارتقاء آن برایبهره وری بیشتر مدنظر قرار دارد. در حقیقت اقدامات لازم جهت کاهش مصرف انرژی در صنعت سیمان در سه دستهاقدامات کوتاه مدت، اقدامات کم هزینه و میان مدت و اقدامات بلندمدت که پرهزینه هستند، قابل بررسی است.