بازنمایی فرهنگی اختلالات روانی و افراد مبتلا به این اختلالات در دو دهه ی اخیر سینمای ایران

زمینه و هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی تصویر ارائه شده از اختلالات روانی و افراد مبتلا به این اختلالات در دو دهه ی اخیر سینمای ایران انجام شد. روش: در این راستا با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند تعداد زیادی فیلم سینمایی مورد بررسی قرار گرفته و نهایتا ۱۴ فیلم بر اساس ملاک های ورود به تحقیق انتخاب شدند. سپس فیلم ها با روش تحلیل محتوای کیفی و رویکرد قیاسی تحلیل شدند. یافته ها: نتایج به دست آمده نشان داد چهره ی ترسیم شده از افراد مبتلا به اختلالات روانی در این فیلم ها، چهره ای مردانه و محدود به قشر جوان و از طبقه ی بالای جامعه است. همچنین این چهره، خطرناک، بی ثبات، ناتوان و بی مسئولیت است. از طرفی اختلالات روانی در این فیلم ها، به ندرت درمان پذیر نشان داده شده اند. در مورد آگاهی و حمایت خانواده نسبت به اختلالات روانی، در ۷۱/۳۵٪ از فیلم ها، خانواده ها نسبت به وجود اختلال روانی در فرد آگاهی داشتند و از او حمایت می کردند. اما در سایر فیلم ها ما شاهد یک جو منفی و خالی از حمایت و آگاهی نسبت به اختلال روانی و فرد مبتلا به آن اختلال بودیم که همین مساله در بسیاری از موارد، روند درمان یا بهبود فرد را دچار مشکل می کرد. نتیجه گیری: آثار منفی ترسیم چنین چهره ای بر فرهنگ عمومی و در نهایت سلامت روان آن مورد بحث و بررسی قرار گرفت.

Keywords:

اختلالات روانی , افراد مبتلا به اختلالات روانی , رسانه , سینما , بازنمایی فرهنگی