بررسی رابطه بین سه شیوه متداول فرزندپروری والدین شامل سبک اقتداری، سبک سهل گیرانه و سبک استبدادی بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دوره دوم ابتدایی

پژوهش حاضر با بررسی رابطه بین سه شیوه متداول فرزندپروری والدین شامل سبک اقتداری، سبک سهل گیرانه و سبک استبدادی بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دوره دوم ابتدایی شهرستان ساری ناحیه یک انجام گرفته است. این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی می باشد و در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۳ انجام شده است. جامعه آماری پژوهش شامل ۴۵۰۰ نفر از دانش آموزان دوره دوم ابتدایی شهرستان ساری ناحیه یک می باشند که از میان آن ها، ۳۰۰ نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. یافته های پژوهش نشان داد بین پیشرفت تحصیلی و سبک فرزندپروری اقتداری رابطه مثبت و معنادار مشاهده می شود و میزان همسبتگی برابر با ۰. ۳۶۹ می باشد و این میزان همبستگی در سطح آلفای ۵% با ۹۵ درصد اطمینان معنادار است. جهت رابطه نیز مثبت و مستقیم است. یعنی هر چه خانواده بیشتر از سبک اقتداری استفاده نمایند، پیشرفت تحصیلی دانش آموزان بالاتر است. بین سبک فرزندپروری سهل انگارانه با پیشرفت تحصیلی نیز رابطه معنادار مشاهده می شود و میزان همبستگی برابر با ۰. ۱۰۹- می باشد. همانطور که مشاهده می شود جهت رابطه منفی و معکوس است یعنی والدینی که در تربیت فرزندان دارای سبک سهل انگارانه می باشند، دانش آموزان دارای پیشرفت تحصیلی پایین تری می باشند. همچنین بین سبک فرزندپروری استبدادی و پیشرفت تحصیلی رابطه معناداری مشاهده نشده است.

Keywords:

فرزندپروری , پیشرفت تحصیلی , دوره دوم ابتدایی.