اثر بخشی آموزش مدل تلفیقی گاتمن -هیجان مدار بر رضایت زناشویی

رضایت زناشویی از جمله عوامل مهم در پایداری و کیفیت زندگی زناشویی است که تحت تاثیر مهارت های ارتباطی و توانایی مدیریت هیجانات زوجین قرار دارد. مدل های درمانی تلفیقی، مانند مدل گاتمن و هیجان مدار، به دلیل تاکید بر ابعاد تعاملی و عاطفی روابط زناشویی، می توانند در بهبود رضایت زناشویی نقش موثری داشته باشند. هدف از این مطالعه، بررسی اثر بخشی آموزش مدل تلفیقی گاتمن - هیجان مدار بر افزایش رضایت زناشویی زوجین بود.این مطالعه مروری با استفاده از منابع موجود در پایگاه های علمی داخلی و خارجی انجام شد. پژوهش های مرتبط با مدل های گاتمن و هیجان مدار که در زمینه رضایت زناشویی انجام شده بودند، بررسی شدند. معیارهای انتخاب شامل پژوهش هایی با روش های علمی معتبر و ارزیابی اثربخشی این مدل ها بود. همچنین، تمرکز بر برنامه های آموزشی و درمانی در حوزه بهبود روابط زناشویی مورد توجه قرار گرفت.بررسی پژوهش ها نشان داد که مدل گاتمن با تاکید بر مهارت های ارتباطی و حل تعارض، و مدل هیجان مدار با تمرکز بر عمق بخشی به تعاملات عاطفی و هیجانی، می توانند به طور جداگانه تاثیرات مثبتی بر رضایت زناشویی داشته باشند. اما ترکیب این دو رویکرد به دلیل جامعیت و در نظر گرفتن ابعاد شناختی، ارتباطی و هیجانی روابط، اثربخشی بیشتری در بهبود کیفیت زندگی زناشویی نشان داده است.مدل تلفیقی گاتمن - هیجان مدار، به دلیل تاکید هم زمان بر مهارت های ارتباطی و تنظیم هیجانی، می تواند روشی موثر برای افزایش رضایت زناشویی باشد. پیشنهاد می شود که این مدل در برنامه های آموزشی و درمانی مرتبط با زوج درمانی بیشتر مورد استفاده قرار گیرد. پژوهش های آینده می توانند به بررسی تاثیرات بلندمدت این مدل بر پایداری روابط زوجین بپردازند.

اثر بخشی آموزش مدل تلفیقی گاتمن -هیجان مدار بر رضایت زناشویی Keywords:

رضایت زناشویی , مدل گاتمن , رویکرد هیجان مدار , زوج درمانی , تنظیم هیجانی.