اثر بخشی آموزش مدل تلفیقی گاتمن -هیجان مدار بر رضایت زناشویی

رضایت زناشویی از جمله عوامل مهم در پایداری و کیفیت زندگی زناشویی است که تحت تاثیر مهارت های ارتباطی و توانایی مدیریت هیجانات زوجین قرار دارد. مدل های درمانی تلفیقی، مانند مدل گاتمن و هیجان مدار، به دلیل تاکید بر ابعاد تعاملی و عاطفی روابط زناشویی، می توانند در بهبود رضایت زناشویی نقش موثری داشته باشند. هدف از این مطالعه، بررسی اثر بخشی آموزش مدل تلفیقی گاتمن - هیجان مدار بر افزایش رضایت زناشویی زوجین بود.این مطالعه مروری با استفاده از منابع موجود در پایگاه های علمی داخلی و خارجی انجام شد. پژوهش های مرتبط با مدل های گاتمن و هیجان مدار که در زمینه رضایت زناشویی انجام شده بودند، بررسی شدند. معیارهای انتخاب شامل پژوهش هایی با روش های علمی معتبر و ارزیابی اثربخشی این مدل ها بود. همچنین، تمرکز بر برنامه های آموزشی و درمانی در حوزه بهبود روابط زناشویی مورد توجه قرار گرفت.بررسی پژوهش ها نشان داد که مدل گاتمن با تاکید بر مهارت های ارتباطی و حل تعارض، و مدل هیجان مدار با تمرکز بر عمق بخشی به تعاملات عاطفی و هیجانی، می توانند به طور جداگانه تاثیرات مثبتی بر رضایت زناشویی داشته باشند. اما ترکیب این دو رویکرد به دلیل جامعیت و در نظر گرفتن ابعاد شناختی، ارتباطی و هیجانی روابط، اثربخشی بیشتری در بهبود کیفیت زندگی زناشویی نشان داده است.مدل تلفیقی گاتمن - هیجان مدار، به دلیل تاکید هم زمان بر مهارت های ارتباطی و تنظیم هیجانی، می تواند روشی موثر برای افزایش رضایت زناشویی باشد. پیشنهاد می شود که این مدل در برنامه های آموزشی و درمانی مرتبط با زوج درمانی بیشتر مورد استفاده قرار گیرد. پژوهش های آینده می توانند به بررسی تاثیرات بلندمدت این مدل بر پایداری روابط زوجین بپردازند.

Keywords:

رضایت زناشویی , مدل گاتمن , رویکرد هیجان مدار , زوج درمانی , تنظیم هیجانی.