نقش تعاملات اجتماعی در سر زندگی بافت های مسکونی نمونه موردی:محله آبیاری شهرستان آستانه اشرفیه

یکی ازمشکلات بافت های مسکونی عدم شکل گیری روابط اجتماعی درمحلات است که سبب شده میزان اشنایی های درون محله که منجر به شکل گیری هویت محلی میشود تاحدبسیارزیادی کاسته شود ریشه این کاستی ها گسترش دیدگاه های فردگرایانه درقرن بیستم است که مبانی طراحی ساختارشهری نیز تحت تاثثیر این دیدگاه ها مورد بازبینی قرارگرفت و محیط زندگی افراد به فضایی کاملا فردی تبدیل شد که روابط اجتماعی درآنها به حداقل ممکن رسید که به دنبال آن کشورمان نیز متاثر ازاین دیدگاه قرار گرفته ومتحمل تبعات زیان بار آن گشته است دراین مقاله سعی شده که دربافت مسکونی مورد مطالعه این تبعات شناسایی شود و راه حلهایی لازم جهت ا صلاح مطرح شود این تحقیق ازنوع توصیفی تحلیلی باهدف کلی شناخت عوامل موثرشکل دهنده تعاملات اجتماعی و امکان سنجی شکل گیری هویت محلی دربافت های مسکونی می باشد دراین راستا پس ازگرداوری اطلاعات میدانی ازطریق ابزار پرسشنامه با به کارگیری نرم افزار SPSS مورد ازمون قرارگرفته است نتایج حاصل ازپژوهش با استفاده ازانالیز ضریب همبستگی نشان داد که ازمیان متغیرهای تعریف شده بین متغیرهای مستقل سنوات سکونت درمحله عدم حضور نیروهای امنیتی و حفاظتی تاثیر عدم وجود فضاهای جمعی و فضای سبزبامتغیر وابسته میزان رضایتمندی ساکنان ازمحله ابیاری درسطح پنج درصد رابهط معناداری مشاهده شده است و همچنین 37.3و44.8 درصد ازپاسخگویان ایجادفضاهای جمعی و پارک برای بازی بچه و مبلمان مناسب را موجب بهبود کیفیت زندگی دراین محله ارزیابی کرده اند.

Keywords:

تعاملات اجتماعی , بافت های مسکونی , واحدهای همسایگی , هویت محله