اثر مالکیت دولتی بانکها بر رابطه علی توسعه مالی- رشد اقتصادی در ایران

از تبیین ارتباط میان توسعه مالی و رشد اقتصادی توسط شومپیتر یک قرن میگذرد، اما همچنان مجادلات جدی میان اقتصاددانان در این مورد وجود دارد. خصوصا در مورد رابطه علی میان توسعه مالی و رشد اقتصادی در کشورهای مختلف در بسیاری از موارد، رابطه علیت معکوس تایید شده است. یکی از مسائل مغفول مانده در این حوزه توجه به زیرساختارهایی است که میتوانند در اثربخشی توسعه مالی بر رشد اقتصادی نقشی تعیینکننده ایفا کنند. یکی از ستونهای توسعه مالی، کیفیت ارائه خدمات مالی بانکی است که تا حد زیادی تحت تاثیر مالکیت و مداخله دولت در بانکداری میباشد.      مقاله حاضر با به کارگیری الگوی تصحیح خطای برداری به انجام آزمون علیت سهمتغیره میان رشد اقتصادی و شاخصهای منتخب توسعه مالی و نیز شاخص چندبعدی توسعه مالی که با استفاده از روش تجزیه مولفههای اصلی استخراج شده است، با لحاظ نمودن شاخص مالکیت دولتی بانکها در مدل طی سالهای ۱۳۵۸ تا ۱۳۸۹ میپردازد.      یافتههای این تحقیق گویای آن است که بر خلاف نتایج آزمون علیت دومتغیره که علیت معکوس از رشد اقتصادی به توسعه مالی را نشان میدهد، نتایج آزمون علیت سهمتغیره این ادعا را بجز در مورد داراییهای بانکهای تجاری رد میکند.

Keywords:

Financial Development , Banking financial services , Government ownership of banks , economic growth , Causality test , توسعه مالی , خدمات مالی بانکی , مالکیت دولتی بانکها , رشد اقتصادی , آزمون علیت