مقدمه: فناوری اطلاعات و ارتباطات[۱] به عنوان یک ابزار مهم برای بهبود آموزش بهداشت و ایجاد ظرفیت تحقیقاتی در کشورهای درحال توسعه پیشنهاد شده است. هدف از این مطالعه، بررسی دیدگاه
دانشجویان تحصیلات تکمیلی علوم پیراپزشکی در رابطه با استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات و تاثیر آن در
تحقیقات سلامت می باشد.
مواد روش ها: این مطالعه از نوع توصیفی-تحلیلی بود و به روش مقطعی از مهرماه تا اسفندماه ۱۴۰۲ انجام شد. به جهت جمع آوری داده، از یک پرسشنامه از پیش توسعه یافته استفاده شد. پس از بومی سازی و تایید پرسشنامه توسط پنل متخصصان پرسشنامه به صورت الکترونیکی در میان
دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشکده علوم پیراپزشکی مشهد که مایل به شرکت در این طرح بودند، توزیع شد. پرسشنامه شامل چهار بخش و ۳۱ سوال بود که عبارتند از؛ اطلاعات دموگرافیک، تاریخچه استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات (۱۵ سوال)، استفاده از ابزارها و نگرش به فناوری اطلاعات و ارتباطات.برای تحلیل داده ها از نرم افزار R نسخه ۴ استفاده شد.
یافته ها: در مجموع ۵۴درصد از
دانشجویان به سوالات پرسشنامه پاسخ دادند.۳۶/۷درصد
دانشجویان اظهار کردند که در فعالیت های پژوهشی اخیر خود از ابزارهای فناوری اطلاعات و ارتباطات استفاده کرده اند. بااین حال ۶۷/۳درصد
دانشجویان بیان کردند که تا به امروز در هیچ یک از جوانب، آموزشی رسمی یا غیررسمی نداشته اند. ۷۵درصد از شرکت کنندگان بیان کردند که اگر قصد شرکت در یک دوره از کلاس های پژوهش بالینی و سلامت جمعی را داشتند، کارگاه ها را برای آموزش انتخاب می کردند. همچنین، هیچ رابطه معناداری بین سطح دانش فناوری اطلاعات و ارتباطات
دانشجویان برای استفاده در تحقیقات با متغیرهایی از جمله؛ جنس (۰/۳۹۳P =) رشته تحصیلی (۰/۳۹۵P =) و آموزش قبلی (۰/۴۹۱P =) مشاهده نشد.
نتیجه گیری: یافته های این مطالعه نشان دادند که استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات برای انجام تحقیقات
دانشجویان تحصیلات تکمیلی علوم پیراپزشکی بسیارمهم است، اما آن ها آموزش های مرتبط را دریافت نکرده بودند. نتایج نشان دهنده نیاز به برگزاری کارگاه های متعدد و مرتبط با حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات در تحقیقات بهداشتی برای
دانشجویان تحصیلات تکمیلی است.
[۱] Information and communication technology (ICT)