بررسی رابطه بین مهارت های مطالعه با مشارکت یادگیری و خودکارآمدی دانش آموزان متوسطه اول شهر دامغان

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین مهارت های مطالعه با مشارکت یادگیری و خودکارآمدی دانش آموزان متوسطه اول شهر دامغان بود. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی می باشد. جامعه پژوهش دانش آموزان متوسطه اول شهر دامغان به تعداد ۱۳۴۵ نفر در سال ۱۴۰۳-۱۴۰۲ بودند. با توجه به جدول مورگان بر اساس نمونه گیری در دسترس تعداد ۲۹۷ نفر انتخاب گردیدند. ابزار اندازه گیری، پرسشنامه خودکارآمدی تحصیلی واردن و موری (۱۹۹۹)، پرسشنامه یادگیری مشارکتی چو و باولی (۲۰۰۱) و مهارت های مطالعه پالسانی و شارمال (۲۰۰۱) می باشد. پایایی پرسشنامه ها با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ برای پرسشنامه خودکارآمدی تحصیلی ۸۹/۰ یادگیری مشارکتی ۸۰/۰، مهارت های مطالعه ۷۶/۰ محاسبه شد که حاکی از پایایی مناسب ابزار پژوهش است. داده های به دست آمده با استفاده از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون با نرم افزار SPSS ۲۰ مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج نشانگر آن است که بین مهارت های مطالعه با مشارکت یادگیری و خودکارآمدی دانش آموزان رابطه مثبت و معناداری دارد. نتایج تحلیل رگرسیون نشان می دهد که ابعاد مهارت مطالعه ۶۰ درصد تغییرات مشارکت یادگیری و ۳۸ درصد تغییرات خودکارآمدی دانش آموزان را پیش بینی می کنند.

Keywords:

مهارت های مطالعه , مشارکت یادگیری , خودکارآمدی , متوسطه اول , دانش آموزان