بازسازی محیط رسوبی و تغییرات سطح آب دریا در سازند ایلام در زیرزون لرستان

سازند ایلام با گستردگی قابل توجه در کرتاسه بالایی زون زاگرس از مهم ترین سازندهای مخزنی ایران محسوب می شود. تغییرات رخساره ای و لیتولوژی و همچنین تغییر محیط رسوبگذاری از بخش های کم عمق تا عمیق دریایی در افزایش ویژگی های مخزنی این سازند موثر بوده است. در این مطالعه سازند ایلام در برش تحت الارضی چاه شماره یک میدان نفتی باباقیر و برش های سطح الارضی تنگ حمام و ازگله در حوضه لرستان جهت بازسازی محیط رسوبی و تغییرات سطح آب دریا در کرتاسه بالایی مورد مطالعه قرار گرفته است. سازند ایلام در این برش ها با لیتولوژی سنگ آهک و سنگ آهک شیلی مشخص می شود. ریزرخساره های شناسایی شده در این سازند عبارتند از مادستون تا مادستون دارای فرامینیفرهای پلانکتونیک، وکستون دارای فرامینیفرهای پلانکتونیک، وکستون-پکستون دارای فرامینیفرهای پلانکتونیک و الیگوستژینید و وکستون-پکستون دارای فرامینیفرهای پلانکتونیک و خرده های اسکلتی. با توجه به خصوصیات بافتی و وجود شواهدی از جریان های گرانشی، سازند ایلام در منطقه مورد مطالعه در یک رمپ کربناته با بخش انتهایی شیب دار تشکیل شده است. آنالیز چینه نگاری سکانسی در برش های مورد مطالعه منجر به شناسایی یک سکانس رسوبی رده سوم با دسته رخساره های پیشرونده-پسرونده شده است. تکامل پلتفرم کربناته سازند ایلام تا حد زیادی متاثر از نوسانات جهانی سطح آب دریا، آب و هوای گرم غالب و شرایط جغرافیای دیرینه در کرتاسه بالایی بوده است.

Keywords:

سازند ایلام , زاگرس , پلتفرم کربناته , کرتاسه بالایی , چینه نگاری سکانسی