حکم فقهی ورود غیرمسلمانان به اماکن مذهبی مسلمانان و تاثیر آن بر گردشگری مذهبی «چالش ها و راهکارها»

اماکن مقدس و مذهبی مسلمانان به دلیل زیبایی، شکوه و تنوع در معماری، همواره مقصد گردشگران برای دیدن و مشاهده ی آن اماکن بوده است. حال با توجه به این که نزد برخی فقهای مذاهب اسلامی ورود غیرمسلمانان به اماکن مذهبی مسلمانان جایز نیست، سوالی که پیش می آید این است که باتوجه به این که در عصر حاضر سیاحت و سفر رفتن و گردشگری رونق فراوانی یافته است و بسیاری از گردشگران غیرمسلمان، کشورهای مسلمان و اماکن مذهبی آنان مانندمساجد، زیارتگاه ها و بارگاه ها را مقصد گردشگری خود انتخاب می کنند و ازیک طرف باید از این سرمایه بزرگ گردشگری استفاده کرد و از طرف دیگر باید به معارف اسلامی پایبند بود، چه باید کرد و چگونه این چالش را حل نمود؟ به این نتیجه رسیده است که آنچه فقهای متقدم مبنی بر عدم جواز ورود غیرمسلمانان به اماکن مذهبی مسلمانان بیان کرده اند، صرفا یک حکم حکومتی در صدر اسلام در ایام حج و مسجدالحرام و مسجدالنبی بوده که این منع، شامل کفار حربی می شده است و می توان گفت که این حکم خاص بوده و قابلیت سرایت به عام را ندارد و با توجه به برخی آیات قرآن مبنی بر دعوت به صلح و زندگی مسالمت آمیز، عدم اجبار در دین، نیکی با برخی غیرمسلمانان غیر متجاوز و نظر به برخی قواعد فقهی و با عنایت و امید به این که ممکن است برخی از این گردشگران غیرمسلمان در هنگام بازید از این امکان مذهبی، به اسلام روی آورند، می توان حکم به جواز ورود غیرمسلمانان به این اماکن مذهبی را داد که فتاوای فقهای معاصر نیز موید همین است.

Keywords:

گردشگران , غیرمسلمان , اماکن مذهبی , چالش ها , راهکارها , فقه اسلامی , مذاهب اسلامی