کنترل جریان توسط دمش و مکش توام بر روی ایرفویل کلارک-وای

در این تحقیق به بررسی عددی تاثیر دمش و مکش توام و دمای دمش بر روی عملکرد ایرفویل در جریان تراکم پذیر پرداخته می شود. دمش و مکش توام روشی برای افزایش نسبت ضریب برآ به پسا و زاویه ی واماندگی است که با دمش هوا بر روی ایرفویل از ابتدای آن و مکش آن از انتهای ایرفویل عمل می کند. عدد ماخ جریانهای مورد بررسی بین ۰.۴ تا ۰.۶ می باشند. در این تحقیق، ایرفویل کلارک-وای که ایرفویلی مبنا برای طراحی ایرفویلهای جدید می باشد، اانتخاب شده است. برای تایید روش حل مسئله، نتایج بدست آمده از این حل عددی با نتایج آزمایشگاهی موجود مقایسه شده است. نتایج نشان می دهد که درصد بهبود عملکرد این سیستم در جریان تراکم پذیر کمتر از مقدار آن در جریان تراکم ناپذیر است. با افزایش ضریب ممنتم جت، ضریب پسا کاهش و ضریب برآ افزایش می یابد. استفاده از دمش و مکش در جریان تراکم پذیر باعث افزایش زاویه ی واماندگی می شود. بیشینه ی کاهش ضریب پسا و افزایش ضریب برآ در محدوده ی زاویه ی واماندگی اتفاق می افتد و با افزایش دما در محدوده ای خاص از زاویه و سرعت، عملکرد ایرفویل مقدار اندکی افزایش می یابد اما با توجه به سهولت در انجام نسبت به افزایش ضریب ممنتم جت، بسیار مفید است.

Keywords:

Airfoil , Lift Coefficient , Drag coefficient , Stall , Compressible flow , ایرفویل , ضریب برآ , ضریب پسا , واماندگی , جریان تراکم پذیر