تاثیر تولید انرژی خورشیدی درسطح رفاه ایران ۱۴۰۳: مطالعه جایگزینی انرژی خورشیدی و بهینه سازی مصرف انرژی های فسیلی

مبحث تولید و مصرف انرژی خورشیدی و تاثیر آن در صرفه جویی انرژی های فسیلی و افزایش سطح کیفیت محیط زیست و دستیابی به رفاه و اقتصاد سبز و ارزیابی آن از طریق شاخص سازی، علیرغم اهمیت فراوان تاکنون کمتر در مطالعات داخلی موردتوجه جدی قرار گرفته است. لذا در این مطالعه با استفاده از متغیرهای به دست آمده از شاخص های توسعه بانک جهانی، شاخص رفاه اقتصادی پایدار برای ایران طی دوره زمانی ۱۳۹۳ الی ۱۴۰۳ محاسبه و با استفاده از تمام گام های معمولا روش خودرگرسیون برداری و تجزیه واریانس با لحاظ نمودن پیش بینی بانک جهانی در افزایش سطح شاخص رفاه ایران و میزان پیش بینی ۳/۲% رشد اقتصادی، به تخمین میزان تاثیر انرژی خورشیدی در ارزیابی سطح رفاه سال ۱۴۰۳ کشور بر اساس میزان تولید و مصرف انرژی خورشیدی در دوره مورد بررسی پرداخته، نتایج حاکی از تاثیر مثبت و معنی دار انرژی های خورشیدی بر شاخص رفاه اقتصادی پایدار و صرفه جویی در مصرف انرژی های فسیلی ایران است و هرچه تولید انرژی خورشیدی افزایش یابد شاهد کاهش در مصرف انرژی فسیلی هستیم. از ۴۶/۹ % سهم متغیرهای توضیحی در تغییرات شاخص رفاه اقتصادی پایدار ایران، ۴/۳% سهم انرژی خورشیدی است.

Keywords:

انرژی خورشیدی , تجزیه واریانس , شاخص رفاه اقتصادی پایدار , خودرگرسیون برداری