تاثیر غضب بر روند دادرسی در حقوق مدنی

این مقاله متکفل بررسی تاثیر غضب بر روند دادرسی در حقوق مدنی می باشد. برای رسیدن به اطمینان عرفی در صحت انشای رای قضات، قاضی محکمه احکام و آدابی دارد و آنچه که قاضی شایسته نیست مرتکب گردد. تاثیر خشم و غضب بر فرآیند دادرسی یکی از مباحث مهم در حقوق است که می تواند به صورت مستقیم یا غیرمستقیم بر نتایج دادرسی و تصمیمات قضائی تاثیر بگذارد. دادرسی در حالت خشم و عصبانیت و بازشناسی تنظیم کنترل و مقابله با هیجان های روحی از قبیل خشم و غضب از دیربار در اسلام و روان شناسی مورد بحث بوده است. این مقاله با رویکرد تحلیلی و توصیفی و با هدف بررسی تطبیقی دیدگاه روان شناسی و فقهی به بررسی تاثیر این هیجانات روحی در روند دادرسی در حقوق مدنی می پردازد و با تامل در منابع فقهی و روان شناختی، نتایج بیانگر این است که اگر قاضی پایبند به این آداب نباشد به عادلانه بودن حکمش آسیبی وارد نمی کند. اما التزام و عمل بدین آداب، موجب حسن و کمال مراحل دادرسی گشته و شخص قاضی را پسندیده و محترم میگرداند و افرادی که کاظم غیظ هستند از سرکوب هیجان خشم استفاده نمی کنند، بلکه با برخورداری از هوش هیجانی بالا به تنظیم و کنترل هشیارانه خشم خود می پردازند.

Keywords:

غضب , کظم غیظ , حقوق مدنی , دادرسی , اسلام , روان شناسی