سنجش فلزات سنگین و شاخص های آلودگی در منابع تامین (رودخانه های کارون و دز) و خروجی های تصفیه خانه های ۱ تا ۵ اهواز

فلزات سنگین تهدیدی جدی برای سلامت انسان و محیط زیست هستند و این مطالعه، فلزات را در تصفیه خانه های ۱ تا ۵ اهواز، که آب آن ها از رودخانه های کارون و دز تامین ارزیابی نمود. نمونه برداری در زمستان ۱۴۰۱ و تابستان ۱۴۰۲ از ورودی و خروجی تصفیه خانه ها و چند نقطه از شبکه توزیع آب اهواز انجام شد. غلظت فلزات با استفاده از دستگاه ICP-OES اندازه گیری و با استانداردهای آب آشامیدنی مقایسه گردید. شاخص های کلیدی آلودگی فلزات، برای ارزیابی کیفیت آب برآورد گردیدند. نتایج نشان داد که فلزات Ag، As، Cd، Co، Hg، Pb، Sb و Sn در نمونه ها یافت نشد. غلظت Ba، Cr، Cu، Mn، Mo، Ni و Zn زیر حد مجاز بود و غلظت این فلزات با ۰۵/۰p< در زمستان بیشتر از تابستان بود. تصفیه خانه های آب در حذف Cr، Ni، Mn، Ti و V موثر بودند، اما در حذف Ba و Mo کارایی مناسبی نداشتند. حضور مس و آهن در برخی نقاط شبکه توزیع احتمالا به دلیل خوردگی لوله هاست، البته کمتر از مقدار مجاز استاندارد بودند (۰۵/۰p<). غلظت Al، در آب ورودی یا خروجی برخی از تصفیه خانه ها بیش از مقدار مجاز استاندارد بود، که می تواند مربوط به آزاد شدن زائدات معدنی در اثر بروز رگبارها و منابع غیر نقطه ای یا مواد منعقدکننده مصرفی در طی فرایند تصفیه باشد. در بیشتر موارد ۱۰۰>HPI (شاخص آلودگی فلزات سنگین) و ۱۰>HEI (شاخص ارزیابی فلزات سنگین) بود که بیانگر سطوح آلودگی پایین و مناسب بودن فرآیند تصفیه خانه هاست. اما، HEI آب ورودی تصفیه خانه های ۳، ۴ و ۵ در زمستان، بالاست. با توجه به ۱