بررسی میزان خسارات ناشی از آلودگی زیست محیطی منطقه ویژه اقتصادی – انرژی پارس از منظر حقوق بین الملل و داوری

در دنیای امروز، تشدید معضلات زیست محیطی، حیات انسان و دیگر موجودات زنده را به طور فزاینده ای در معرض خطر قرار داده است. در چنین شرایطی، مبانی نظری حاکم بر تعامل انسان با طبیعت، از جمله اخلاق، مورد توجه فزاینده ی دوستداران محیط زیست قرار گرفته است. از این رو، تبیین نظریه ی اخلاق محیط زیست از منظر آراء و رویه های قضایی در نظام بین الملل، به عنوان ضرورتی انکارناپذیر در راستای حفاظت و بهره برداری پایدار از محیط زیست جهانی مطرح می شود.در حقیقت تبیین سازوکار شناسایی خسارت محیط زیستی، نظام جبران خسارت و نحوه جبران خسارت محیط زیستی از اهمیت ویژه ای برخوردار می باشد. التزام به جبران خسارت محیط زیستی بر اساس قواعد عام مسئولیت مدنی، به عنوان اصل مبنایی در راستای حمایت و حفاظت از محیط زیست، تا به آن میزان که باید، مهم است که حتی مسئولیت مدنی بین المللی را در پی دارد. در مقاله حاضر ضمن درک اهمیت این موضوع تلاش می شود تا با یک رویکرد مروری به بررسی میزان خسارات آلودگی های محیط زیستی فازهای پارس جنوبی از منظر حقوقی و داوری بین المللی پرداخته و راهکارهایی جهت کاهش این مشکل در آینده پیشنهاد شود.

Keywords:

آلودگی محیط زیستی , منافع عام , حقوق بین الملل , داوری بین الملل , منطقه ویژه اقتصادی-انرژی پارس