بررسی رویت خداوند در تفاسیر عرفانی ، با تاکید بر تفسیر انفسی
Publish place: Islamic Knowledge and Insight، Vol: 2، Issue: 4
Publish Year: 1403
Type: Journal paper
Language: English
View: 24
این Paper فقط به صورت چکیده توسط دبیرخانه ارسال شده است و فایل کامل قابل دریافت نیست. برای یافتن Papers دارای فایل کامل، از بخش [جستجوی مقالات فارسی] اقدام فرمایید.
نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- Certificate
- I'm the author of the paper
Export:
Document National Code:
JR_IKI-2-4_010
Index date: 15 March 2025
بررسی رویت خداوند در تفاسیر عرفانی ، با تاکید بر تفسیر انفسی abstract
رویت خداوند، از مباحث مهم کلامی است. رویت جسمانی و غیر جسمانی با چشم سر، عدم رویت و رویت قلبی خداوند از نظرات مهم کلامی است. دیدگاههای متکلمان در این باب، دارای پشتوانه قوی قرآنی و روایی است. پژوهشهای سامان یافته دراین حوزه، بطور معمول به نقد و بررسی نظریات متکلمان اختصاص یافته است که مفسران، از گذشته تا کنون به آن پرداختهاند. به نظر میرسد کاری جدید در حوزه رویت خداوند صورت نگرفته؛ در حالیکه در دیدگاه عرفانی، مسئله رویت، قابلیت پژوهش را داراست. این نوشتار با روش توصیفی – تحلیلی، ضمن گزارش دیدگاههای عرفانی تفاسیر شیعه و اهل سنت، به بررسی دیدگاه مفسران انفسی، پرداخته، معتقد است که بیشتر مفسران عارف اهل سنت دیدگاه اشاعره و اکثر مفسران عارف شیعه، دیدگاه امامیه را پذیرفتهاند؛ اما در تفسیر انفسی، تفاوتی میان مفسران انفسی شیعه و اهل سنت به دلیل اتخاذ مبنایی واحد در تفسیر آیات، وجود ندارد. رویت خداوند در دنیا و آخرت به دلیل تجلی اسماء و صفات خداوند در انسان کامل، ممکن بوده که عالیترین مرتبهی آن، مربوط به وحدت شخصی وجود است و نظر به معصومین(ع) به عنوان وجهالله، همان رویت خداوند است. رویت خداوند، از مباحث مهم کلامی است. رویت جسمانی و غیر جسمانی با چشم سر، عدم رویت و رویت قلبی خداوند از نظرات مهم کلامی است. دیدگاههای متکلمان در این باب، دارای پشتوانه قوی قرآنی و روایی است. پژوهشهای سامان یافته دراین حوزه، بطور معمول به نقد و بررسی نظریات متکلمان اختصاص یافته است که مفسران، از گذشته تا کنون به آن پرداختهاند. به نظر میرسد کاری جدید در حوزه رویت خداوند صورت نگرفته؛ در حالیکه در دیدگاه عرفانی، مسئله رویت، قابلیت پژوهش را داراست. این نوشتار با روش توصیفی – تحلیلی، ضمن گزارش دیدگاههای عرفانی تفاسیر شیعه و اهل سنت، به بررسی دیدگاه مفسران انفسی، پرداخته، معتقد است که بیشتر مفسران عارف اهل سنت دیدگاه اشاعره و اکثر مفسران عارف شیعه، دیدگاه امامیه را پذیرفتهاند؛ اما در تفسیر انفسی، تفاوتی میان مفسران انفسی شیعه و اهل سنت به دلیل اتخاذ مبنایی واحد در تفسیر آیات، وجود ندارد. رویت خداوند در دنیا و آخرت به دلیل تجلی اسماء و صفات خداوند در انسان کامل، ممکن بوده که عالیترین مرتبهی آن، مربوط به وحدت شخصی وجود است و نظر به معصومین(ع) به عنوان وجهالله، همان رویت خداوند است.