شیوه طرح موضوع در گلستان سعدی و کشکول شیخ بهایی

این مقاله به بررسی شیخ بهایی، می کشکول سعدی و گلستان شیوه طرح موضوع در دو اثر برجسته ادبی، پردازد و تالش دارد شباهت ها و تفاوت های این دو اثر را در نحوه ارائه مباحث آشکار سازد. در این پژوهش، ابتدا نحوه شروع بحث در هر دو اثر بررسی می شود؛ جایی که گلستان با رویکردی موجز و حکمت آمیز آغاز می شود، در حالیکه کشکول به تنوع موضوعی و رویکرد آزادتر گرایش دارد. سپس، شیوه های اتمام موضوع و بسط آن در این آثار تحلیل می شود. در این بخش، گلستان به ساختاری متقارن و نتیجه گیری حکمی تکیه دارد، در حالیکه کشکول از پایان بندی های متنوع و گاه باز بهره می گیرد. همچنین، استفاده از مثال های متنوع در روایت ها، زاویه دید نویسنده، و شیوه روایت پردازی از دیگر محورهای این مطالعه است. در گلستان، زاویه دید اغلب نصیحت محور و آموزشی است و زمان روایت بیشتر گذشته است، در حالیکه در کشکول تنوع دیدگاه ها و زمان ها انعطاف بیشتری دارد. نتایج نشان می دهد که اگرچه هر دو اثر در استفاده از حکایت ها، تمثیل ها و آموزه های اخلاقی شباهت هایی دارند، اما تفاوت در سبک و ساختار باعث شده تا هر یک جایگاه منحصربه فردی در ادبیات فارسی داشته باشند.

Keywords:

گلستان , کشکول , سعدی , شیخ بهایی , شیوه طرح موضوع