تاثیر یادگیری مبتنی بر پروژه (Project-Based Learning) بر افزایش خودکارآمدی زبان آموزان ایران

یکی از چالشهای اصلی آموزش زبان در ایران، کاهش سطح خودکارآمدی زبان آموزان است که می تواند منجر به کاهش انگیزه، اضطراب زبانی و عملکرد ضعیف در استفاده از زبان شود. یادگیری مبتنی بر پروژه (PBL) به عنوان یک روش آموزشی فعال و دانش آموزمحور می تواند راهکاری موثر برای تقویت اعتمادبهنفس و خودکارآمدی زبان آموزان باشد. این پژوهش با هدف بررسی تاثیر یادگیری مبتنی بر پروژه بر خودکارآمدی زبان آموزان ایرانی در شهر بندرعباس انجام شد. ابتدا، وضعیت فعلی آموزش زبان در کلاس های سنتی بررسی و میزان خودکارآمدی زبان آموزان از طریق پرسشنامه و مصاحبه سنجیده شد. سپس، روش یادگیری مبتنی بر پروژه در کلاس های آموزشی اجرا و تاثیر آن بر افزایش خودکارآمدی، تعامل، انگیزه و عملکرد زبان آموزان ارزیابی شد. یافته ها نشان داد که استفاده از روش PBL باعث افزایش چشمگیر خودکارآمدی، کاهش اضطراب زبانی و افزایش تعامل و مشارکت زبان آموزان در فرایند یادگیری شده است. نتایج این پژوهش پیشنهاد می دهد که مدارس و موسسات آموزشی در بندرعباس از این روش برای بهبود عملکرد زبان آموزان استفاده کنند.

Keywords:

یادگیری مبتنی بر پروژه (Project-Based Learning) , خودکارآمدی (Self-Efficacy) , آموزش زبان انگلیسی (English Language Learning) , روشهای نوین تدریس (Innovative Teaching Methods) , تعامل زبان آموزان (Student Engagement)