مقایسه اثر کشندگی آبامکتین، غلظت های مختلف عصاره زیتون تلخ و حشره کش گیاهی دایابون روی مراحل مختلف زیستی شته مومی Brevicoryne brassicae (L.)

استفاده از گل های زینتی در فضای سبز شهری در فصول مختلف به صورت گسترده صورت می گیرد و جزء جدایی ناپذیر مدیریت شهری کنونی است. در راستای حفظ و تداوم زیبایی ظاهر انواع گیاهان و رضایت شهروندان از فعالیت های مدیریت شهری، استفاده از انواع سموم آفتکش به صورت دوره ای در محیط شهری رایج می باشد. شته مومی کلم یکی از آفات مهم فضای سبز شهری در فصل زمستان می باشد که در صورت عدم کنترل این آفت، باعث خسارت اقتصادی و انتقال بیماری های ویروسی از راه مکیدن شیره گیاهی می شود. در این پژوهش اثر کشندگی غلظت های گوناگون دو ترکیب گیاهی دایابون و عصاره زیتون تلخ و آفت کش شیمیایی آبامکتین در مقایسه با تیمار شاهد (آب) روی کنترل جمعیت شته مومی کلم روی کلم زینتی ارزیابی شد. ارزیابی میزان کارایی تیمارها با نمونه برداری و مقایسه میزان جمعیت شته ها بر روی ده عدد برگ انتخابی از ده گیاه کلم زینتی، طی سه نوبت در زمان های هفت، چهارده و بیست و یک روز پس از محلول پاشی انجام شد. نتایج این آزمایش ها نشان داد تیمار آبامکتین (۹/۲±۴۴/۸) عملکرد مناسبی در کنترل جمعیت شته مومی کلم دارد و پس از این آفت کش شیمیایی، آفت کش های گیاهی دایابون با غلظتppm  ۸۰۰۰ (۷۲/۰ ± ۸/۱) وعصاره زیتون تلخ با غلظت های ppm ۴۰۰۰(۲/۱ ± ۸۳/۴) و ppm ۸۰۰۰ (۳/۱ ± ۶۶/۴) نیز در هفت روز ابتدایی در کاهش جمعیت شته مومی کلم تاثیر داشتند و می توان در مدیریت تلفیقی از آنها بهره برد.

Keywords:

Abamectin , Botanical pesticide , Cabbage aphid , Persian lilac extract , Ornamental cabbage , آبامکتین , آفت کش گیاهی , شته مومی کلم , عصاره زیتون تلخ , کلم زینتی