مقایسه روشهای شناسایی سرویس به منظورپوشش نیازمندی های کسب وکاردرمعماری سرویس گرا

سرویس گرایی یک روش نوین درمهندسی نرم افزار است که مزایا و معایبی دارد بااین حال قادر است به اساسی ترین چالش پیشروی سازمان ها که تغییرات درنیازمندی های مشتریان و پاسخ گویی سریع به آنهاست رادرمقایسه باسایرروشها به بهترین نحومرتفع سازد درواقع به سازمان این امکان را میدهد که دربرابر تغییرات درجهان کسب وکارانعطاف پذیری خودرا افزایش دهد برای این معماری متدولوژی های گوناگونی ارایه شده است که درتمامی آنها دراولین مرحله به مدلسازی و تحلیل سیستم ها می پردازد که شامل سه مرحله شناسایی توصیف و عینیت بخشی به سرویسهاست تشخیص سرویسها باکیفیت مناسب منجر به تولیدسیستم با کیفیت بالا و انعطاف پذیرشده وسایرگامها براساس خروجی این مرحله تهیه میشوند روش شناسایی ازنگاه خودکاربودن به سهدسته تجویزی نیمه خودکارتمام خودکار تقسیم میشود روشتجویزی منجر به خطاهای انسانی شده و نیاز به صرف زمان و هزینه بالایی دارد این مقاله به بررسی روشهای موجود درزمینه شناسایی سرویسها و نقاط ضعف و قوت آنها می پردازد

Keywords:

سرویس , شناسایی مدارس , مدلسازی , معماری سرویس گرا