بررسی تزریق آب هوشمند به مخازن آب دوست کربناته

در سال های اخیر، تزریق آب هوشمند به عنوان یک روش کارآمد ازدیاد برداشت نفت مورد توجه ویژه پژوهشگران قرار گرفته است. از جمله عامل های مهم و تاثیرگذار بر تعادل ترمودینامیکی، کشش بین سطحی، ترشوندگی و غلظت و نوع نمک می باشند. در این پژوهش، تاثیر تزریق آب هوشمند بر ویژگی های فیزیکی و شیمیایی سنگ مخزن و تغییر این تعادل در جهت مطلوب و افزایش تولید نفت مورد بررسی قرار گرفته است. برای رسیدن به این هدف، اندازه گیری کشش بین سطحی و زاویه تماس و آزمایش سیلاب زنی مغزه انجام شده است. در ابتدا، پس از تهیه سنگ از رخنمون باباکوهی استان فارس و انجام تست‎ های میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) و طیف نگاری فلوئورسانس اشعه ایکس (XRF)، اثر نمک های NaCl، KCl، Na۲SO۴ و MgCl۲ و ترکیب نمک های MgCl۲/NaCl با قدرت یونی یکسان ۷/۰ بر تغییر ترشوندگی سنگ کربناته دولومیته آب دوست مورد بررسی قرار گرفته است. اثر نمک های فوق بر میزان کاهش کشش بین سطحی نیز مورد بررسی قرار گرفته است. علاوه بر آن، با کمک کشش بین سطحی و زاویه تماس اندازه گیری شده، ضریب پخش شوندگی محاسبه شد تا آب تزریقی مناسب برای تست های سیلاب زنی انتخاب شود. در انتها، آزمایش های سیلاب زنی با مغزه هایی با تراوایی و تخلخل نزدیک به هم انجام شد. طبق نتیجه ها، نوع نمک تاثیر بسزایی بر تغییر ترشوندگی سنگ کربناته آب دوست ندارد. با وجود مشاهده کاهش کشش بین سطحی در حضور نمک، این تاثیر بر ضریب پخش شوندگی قابل توجه نبوده است. با وجود این، تزریق محلول آبی شامل نمک MgCl۲ باعث برداشت ۱/۶ % نفت در جای باقی مانده (OOIP) در مرحله سوم شده است که نشان از پیچیدگی مکانیسم غالب در حین تزریق آب هوشمند به مخازن آب دوست دارد. نتیجه های این پژوهش نشان می دهد که زمان پیرشدگی پارامتر موثر و مفیدی در میزان برداشت نفت می باشد.

Keywords:

کربناته دولومیتی , سیلاب زنی , آب هوشمند , کشش بین سطحی , زاویه تماس