بررسی عملکرد حلال ترکیبی پتاسیم هیدروکسید – گلیسرول در جذب گاز کربن دی اکسید

امروزه فرایند جذب واکنشی گازهای اسیدی توسط حلال، به صورت وسیعی به منظور کاهش انتشار گازهای گلخانه ای به کار می رود. در این پژوهش تجربی، فرایند جذب گاز کربن دی اکسید توسط حلال ترکیبی پتاسیم هیدروکسید- گلیسرول در یک برج جذب آکنده انجام شده است. اثر عامل­ های گوناگون، مانند؛ غلظت پتاسیم هیدروکسید (۸/۰ -۲/۰ مولار)، غلظت گلیسرول (۱۲-۴ درصد وزنی)، و شدت جریان گاز ورودی به برج (۳/۲ و ۷/۱ لیتر بر دقیقه) در دمای ثابت ۳۵ درجه سلسیوس و غلظت ثابت گاز کربن دی اکسید ۱۰ درصد در فشارجو به صورت آزمایشگاهی بر روی فرایند جذب کربن دی اکسید توسط حلال ترکیبی پتاسیم هیدروکسید – گلیسرول بررسی شد و درصد جذب کربن دی اکسید، ضریب کلی انتقال جرم حجمی برمبنای فاز گاز  و شار انتقال جرم حجمی به عنوان پاسخ در نظر گرفته شد. نتایج نشان می دهد، در شرایط عملیاتی اعمال شده، افزایش میزان غلظت گلیسرول و پتاسیم هیدروکسید می تواند سبب کاهش غلظت کربن دی اکسید گاز خروجی از برج و افزایش درصد جذب، ضریب کلی انتقال جرم حجمی بر مبنای فاز گاز و شار انتقال جرم حجمی گردد. درصد جذب گاز کربن دی اکسید توسط این حلال ترکیبی، در حالت بیشینه، در شدت جریان ۷/۱ لیتر بر دقیقه، در غلظت های ۱۲ درصد وزنی گلیسرول و ۸/۰ مولار پتاسیم هیدروکسید، ۲۸/۹۴ درصد ارزیابی گردید. همچنین حداکثر میزان ضریب کلی انتقال جرم حجمی بر مبنای فاز گاز و شار انتقال جرم حجمی در شرایط عملیاتی ذکر شده، در غلظت های حداکثری ۸/۰ مولار پتاسیم هیدروکسید و ۱۲ درصد وزنی گلیسرول و شدت جریان گاز ورودی ۳/۲ لیتر بر دقیقه، به ترتیبkmol/m۳.h.kpa  ۹۶/۰ و  kmol/m۳.h ۶۵/۶۷ است.

Keywords:

جذب , ضریب انتقال جرم , کربن دی اکسید , حلال ترکیبی , پتاسیم هیدروکسید , گلیسرول , برج پرشده