تبیین اثرگذاری چابکی نیروی کار از طریق شاخص های مالی و غیرمالی بر شهرت شرکت

مطالعه حاضر به تبیین اثرگذاری چابکی نیروی کار از طریق شاخص های مالی و غیرمالی بر شهرت شرکت برای ۱۰۵ شرکت فعال در بورس اوراق بهادار طی بازه زمانی ۱۳۹۲ لغایت ۱۴۰۱ و با به کارگیری مدل رگرسیون گسسته پروبیت می پردازد. نتایج اثرات نهایی به دست آمده از آزمون فرضیه مدل اول و دوم، نشان می دهد که ضرایب مربوط به متغیرهای کارایی سرمایه انسانی در سودآوری شرکت (۲۸/۰ β۴=) و کارایی سرمایه انسانی در بازده حقوق صاحبان سهام (۲۵/۰ β۵=) به عنوان شاخص اثرگذاری چابکی نیروی کار از طریق بخش مالی بیشترین اثرگذاری را بر شهرت شرکت ها در مدل اول دارند. ضرایب مربوط به متغیرهای کارایی سرمایه انسانی در مخارج پژوهش و توسعه (۲۱/۰ β۴=) و کارایی سرمایه انسانی در منابع مشهود (۲۶/۰ β۵=) به عنوان شاخص اثرگذاری چابکی نیروی کار از طریق بخش غیرمالی بیشترین اثرگذاری را بر شهرت شرکت ها در مدل دوم دارند. با توجه به نتایج پژوهش حاضر می توان استنباط کرد که شرکت های دارای سرمایه انسانی با سطح بالا در تلاش هستند که از طریق افزایش اثربخشی سیستم چابکی نیروی کار؛ هزینه های خود را کاهش داده و به حداکثر بازدهی دست یابند و لذا سرمایه گذاری در این قبیل شرکت ها می تواند مفید باشد؛ بنابراین توجه به سرمایه انسانی جهت ادامه حیات در بازار جهانی رقابتی کنونی ضروری بوده و مدیران باید به مدیریت صحیح سرمایه انسانی بپردازند.

Keywords:

Company Reputation , Financial Indicators , Non-Financial Indicators , Workforce Agility , Discrete Probit Regression. , شهرت شرکت , شاخص های مالی , شاخص های غیرمالی , چابکی نیروی کار , رگرسیون گسسته پروبیت.