بررسی تأثیر همزدن محلول آبکاری بر سرعت خوردگی پوشش های نیکل

در ا ین تحقیق از روش رسوب دهی الکتریکی برای تولید پوشش های نانوکریستالی نیکل از حمام واتس اصلاح شده توسط جریان مستقیم روی زیرلایه ی برنج استفاده شد. پوشش دهی در دومرحله صورت گرفته است. مرحله اول در چگالی جریان های 3، 5، 6/5، 7/5، 8/5 و 9/5 (A/dm(2 در دمای 55 °C در حالتی که محلول آبکاری ساکن بود، انجام شد. در مرحله دوم در چگالی جریان (A/dm(2 و در حالت همزدن محلول که سرعت های همزدگی به ترتیب 150، 300، 450 و 600 دور بردقیقه بود، صورت گرفت. برای تعیین اندازه ی دانه های کریستالی از پراش اشعه ایکس (XRD) و طبق رابطه ی شرر در محدوده ی 215-22 نانومتر به دست آمد. مشاهدات انجام شده توسط میکروسکوپ الکترونی ربشی (SEM) نشان دادند که مورفولوژی با همزدن محلول، تغییر کرده و پوشش های بدست آمده در حالت همزدن دارای حباب هایی به قطرهایی در محدوده ی 130-80 نانومتر می باشند. آزمون پلاریزاسیون تافل برای بررسی رفتار خوردگی این پوشش ها در محیط 3/5% وزنی کلریدسیدیم انجام شد. مطالعات نشان داد که در مرحله ی اول بهترین مقاومت خوردگی در(5 A/dm(2 می باشد، اما با اعمال تلاطم در حمام آبکاری، آسیب پذیری سطح در مقابل خوردگی بیشتر می شود و افزایش شدت همزدگی سبب افزایش خوردگی نمونه ها در تست پلاریزاسیون می شود.

Keywords:

پوشش , آبکاری الکتریکی , نانوکریستالی , اندازه دانه , سرعت خوردگی , همزدن