مقایسه میزان آسیب های اندام فوقانی در رشته های پاورلیفتینگ، بادی کلاسیک و پرورش اندام

هدف: تمایل به سمت ورزش های قدرتی که سبک های گوناگونی نظیر پرورش اندام، پاورلیفتینگ و بادی کلاسیک دارد در بین جوانان زیاد شده است. لذا لازم است که ورزشکار از آسیب های رایج این سبک ها آگاه باشد. هدف محقق مقایسه آسیب های ورزشی اندام فوقانی در این سه سبک بوده است. روش بررسی: پژوهش حاضر کاربردی، توصیفی و گذشته نگر است. نمونه تحقیق حاضر ۱۵۰ نفر از ورزشکاران رشته های پاورلیفتیگ، بادی کلاسیک و پرورش اندام شهر کربلا بودند که به صورت در دسترس و داوطلبانه انتخاب شدند. برای بررسی میزان آسیب ها از فرم گزارش آسیب، برای توصیف داده ها از شاخص های آمار توصیفی و برای آزمون فرضیه های تحقیق از آزمون آنووآ و خی دو استفاده شد. سطح معنی داری ۰۵/۰ در نظر گرفته شد.یافته ها: اکثریت افراد شرکت کننده در تحقیق مرد، در بازه سنی ۲۲ تا ۲۵ سال، در دسته وزنی ۸۰ تا ۸۹ کیلوگرم بودند. در گروه پاورلیفتینگ اکثریت افراد سابقه فعالیت ورزشی بالاتر از ۱۰ سال و در دو سبک دیگر بین ۱ تا ۲ سال داشتند. آسیب های اندام فوقانی در رشته پاورلیفتینگ بیشتر از دو رشته ورزش دیگر و از این بین سابقه آسیب شانه در گروه پاورلیفتینگ و بادی کلاسیک به ترتیب با ۷۰ و ۵۶ درصد بیشترین فراوانی را داشت. در رشته پرورش اندام بیشترین فراوانی مربوط به سابقه آسیب ترقوه (۵۶ درصد) بود. بین میزان آسیب های اندام فوقانی در سه سبک مورد مطالعه تفاوت معنی دار مشاهده شد (۰۰۱/۰=p). نتیجه گیری: وقوع آسیب در ورزشکاران سبک پاورلیفتینگ به نسبت سایر سبک های ورزش های قدرتی بالاتر است.

Keywords:

پاورلیفتینگ , بادی کلاسیک , پرورش اندام , آسیب ورزشی