ساخت نانوالیاف مبتنی بر پلیمرهای زیستی با استفاده از روش الکتروریسی به منظور تولید زخم پوش

در این پژوهش، زخم پوش های زیست تخریب پذیر مبتنی بر نانوالیاف، با استفاده از فرایند الکتروریسی تولید شده اند. این زخم پوش ها ترکیبی از پلیمرهای طبیعی و مصنوعی شامل پلی لاکتیک اسید (PLA)، کیتوسان، صمغ ربیع و سلولز هستند. ساختار نانوالیاف به دلیل سطح تماس بالا و تخلخل مناسب، شرایط ایده آلی برای ترمیم زخم فراهم می کند و به تبادل گازی و حفظ رطوبت کمک می کند که این امر به بهبود سریع تر زخم منجر می شود. صمغ ربیع و سلولز به دلیل خواص ضدباکتریایی، ضدالتهابی و حفظ رطوبت به ترکیب اضافه شده اند. مورفولوژی الیاف با استفاده از میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) بررسی شد. همچنین برای نشان دادن برهم کنش های مولکولی از طیف سنجی فوریه تبدیل فوریه (FTIR) استفاده شد. در نهایت نانوالیاف تولیدی از نظر یکنواختی الیاف، تخلخل، و خواص مکانیکی و ضدمیکروبی ارزیابی گردید.

Keywords:

نانوالیاف , الکتروریسی , زخم پوش , پلیمر زیستی