بررسی و ارزیابی معماری ایرانی-اسلامی و تاثیر آن بر زندگی مردم (مطالعه موردی در شهر شیراز)

معماری ایرانی-اسلامی یکی از غنی ترین و پویاترین جلوه های هنر و فرهنگ در تاریخ ایران به شمار می رود که علاوه بر زیبایی بصری، بازتابی از باورها، ارزش ها و سبک زندگی مردم این سرزمین است. این نوع معماری با بهره گیری از اصولی همچون هماهنگی با طبیعت، توجه به معنویت، استفاده هوشمندانه از نور و فضا، و تاکید بر نظم و تقارن، توانسته تاثیرات عمیقی بر زندگی فردی و اجتماعی انسان ایرانی بر جای گذارد. در این پژوهش تلاش شده است با نگاهی تحلیلی به عناصر و ویژگی های شاخص معماری ایرانی-اسلامی، میزان و نحوه تاثیرگذاری آن بر ابعاد مختلف زندگی مردم از گذشته تا امروز مورد ارزیابی قرار گیرد. نتایج بررسی ها نشان می دهد که معماری ایرانی-اسلامی نه تنها نقش موثری در بهبود کیفیت زندگی و ایجاد آرامش روانی ساکنان داشته، بلکه موجب شکل گیری روابط اجتماعی مستحکم تر، افزایش تعاملات همسایگی و تقویت هویت فرهنگی شده است. همچنین سازگاری این سبک معماری با اقلیم های گوناگون ایران و بهره گیری از مصالح بومی، آن را به الگویی پایدار و اقتصادی تبدیل کرده است. با این حال، در دهه های اخیر به دلیل گسترش بی رویه معماری مدرن و نادیده گرفتن مولفه های بومی، بسیاری از ارزش های معماری سنتی رو به فراموشی نهاده شده اند. در پایان مقاله، بر لزوم بازاندیشی در سیاست گذاری های معماری و شهرسازی و احیای اصول معماری ایرانی-اسلامی در قالبی نوین و متناسب با نیازهای امروز جامعه تاکید شده است.