نقش هوش هیجانی در یادگیری دانش آموزان

هوش هیجانی به عنوان یکی از عوامل کلیدی در رشد شخصیتی، اجتماعی و تحصیلی کودکان، در سال های اخیر توجه زیادی را در حوزه آموزش ابتدایی به خود جلب کرده است. این مقاله به بررسی نقش هوش هیجانی در یادگیری دانش آموزان دوره ابتدایی می پردازد و نشان می دهد که توانایی تشخیص، درک، مدیریت و ابراز احساسات چگونه می تواند بر انگیزش، تمرکز، روابط اجتماعی و عملکرد تحصیلی کودکان تاثیرگذار باشد. در این راستا، ابتدا به معرفی مفهومی هوش هیجانی و نظریه های مطرح در این حوزه پرداخته شده، سپس اثرات عملی آن در محیط کلاس و تعاملات میان معلم و دانش آموزان مورد بررسی قرار گرفته است. یافته های پژوهش های داخلی و بین المللی نیز در تحلیل نقش هوش هیجانی در پیشرفت تحصیلی، کاهش اضطراب، افزایش اعتمادبه نفس و بهبود مشارکت فعال در یادگیری مورد توجه قرار گرفته اند. در نهایت، با اشاره به چالش ها و محدودیت های موجود در آموزش این مهارت ها در مدارس ابتدایی، پیشنهاداتی برای ارتقاء هوش هیجانی دانش آموزان ارائه شده است. نتایج این پژوهش بر لزوم توجه به تربیت هیجانی در کنار آموزش شناختی در دوره ابتدایی تاکید دارد.

Keywords:

هوش هیجانی , یادگیری دانش اموزان , اموزش ابتدایی , مهارت اجتماعی , خوداگاهی هیجانی , تعاملات کلاسی , پیشرفت تحصیلی