سنتز، شناسایی و ساختار بلوری یک آمپلکس پلیمری از آبالت (II) شامل پیپیرازینیم و بنزن 5،4،2،1- تتراکربوکسیلات
Publish place: 15th Symposium of Crystallography and Mineralogy of Iran
Publish Year: 1386
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 783
This Paper With 6 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
SCMI15_049
تاریخ نمایه سازی: 9 بهمن 1392
Abstract:
کمپلکس ابرمولکول(1) ؛btcH(4)) {(pipzH(2))[Co(btc)(H(2)O)(4)]}n · 4nH(2)O= بنزن -5،4،2،1- تتراکربوکسیلیک اسید و pipz= پیپیرازین) سنتز و با استفاده از طیف سنجی H NMR, IR و پراش پرتو X تک بلور مورد شناسایی قرار گرفت. بررسی پراش پرتو X نشان داد که این کمپلکس به گروه فضایی P1 تعلق دارد و ابعاد سلول واحد آن عبارت اند از: a=6.8910(8)Å, ˚(8)b=9.1326(9)Å,(8)c=9.7230(10)Å,α=104.147(8)˚,β=98.147 و˚( y=109.648(8 کمپلکس پلیمری شامل اتم های Co است که به وسیله ی دو اتم اکسیژن از یک واحد بنزن-5،4،2،1- تتراکربوکسیلات به هم متصل شده اند. بین اتم های اکسیژن گروه کربوکسیلات و مولکول های آب کوئوردینه شده در صفحه ی کمپلکس، پیوند هیدروژنی قوی و بین اتم های اکسیژن گروه کربوکسیلات و پیوند H-C در حلقه ی آروماتیک موازی با صفحه ی کمپلکس پیوند هیدروژنی ضعیف وجود دارد.
Authors
فاطمه محفوظی
دانشکده، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال
حسین آقابزرگ
دانشکده، دانشگاه تربیت معلم تهران
محبوبه السادات شریف
گروه شیمی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد قم
محمد قادرمزی
گروه شیمی، دانشگاه آردستان، سنندج
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :