اثربخشی بازی درمانی با رویکرد شناختی رفتاریبر مولفه ناامیدی کودکان با افت تحصیلی

پژوهش حاضر با هدف اثربخشی بازی درمانی با رویکرد شناختی رفتاری بر مولفه ناامیدی کودکان شهر شیراز بود. با روش نیمه تجربی و طرح پیش آزمون-پس آزمون همراه با گروه کنترل و پیگیری دوماهه انجام شد. به روش نمونه گیری در دسترس، در هر گروه ۳۰ نفر (۳۰ نفر گروه آزمایش و ۳۰ نفر گروه کنترل) به صورت تصادفی به عنوان حجم نمونه قرار گرفتند. هر دو گروه در مرحله پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری، پرسشنامه ناامیدی را تکمیل نمودند. گروه آزمایش، طی ۸ جلسه تحت آموزش بازی درمانی با رویکرد شناختی رفتاری قرار گرفتند و گروه کنترل درمانی دریافت نکردند. در نهایت، داده ها توسط نرم افزار SPSS نسخه ۲۸ تجزیه و تحلیل شدند. یافته های حاصل از آزمون های تحلیل کوواریانس تکمتغیره و چندمتغیره نشان داد که بازی درمانی با رویکرد شناختی رفتاری بر ناامیدی کودکان (p < ۰.۰۵) تاثیر داشت. در نتیجه می توان گفت که می توان از بازی درمانی شناختی رفتاری جهت کاهش مولفه های ناامیدی کودکان استفاده کرد.

Keywords:

بازی درمانی شناختی رفتاری , ناامیدی , کودکان با افت تحصیلی